Μου 'πες να ορμήσω σε πολύδεντρο δάσο.
Μα τα δέντρα ήταν ριζωμένα στο χώμα.
Μου 'πες τη Ζωή να προλάβω να μη χάσω.
Μα όλα τέλειωσαν πριν αρχίσουν ακόμα.
Μου 'πες να σκαρφαλώσω σ' ένα ψηλό βουνό.
Μα εγώ ανέβηκα κι ήμουν μόνος εκεί.
Μου 'πες για ένα χαμόγελο όταν πονώ.
Μα η όψη μου, χαμογελώντας, τραγική.
Μου 'πες να πιω της Τέχνης τ' αθάνατο νερό.
Μα στέρεψ' η διάθεση, μαζί κι η σκέψη.
Μου 'πες σε πανηγύρι, να πάω σε χορό.
Μα η καρδιά σχοινοβατεί, πώς να χορέψει.
Μου 'πες ότι θα 'ν' η κάθε μέρα μου γιορτή.
Μα είναι η γιορτή όπως η κάθε μέρα.
Μου 'πες της Ζωής θα βρω την πόρτα ανοιχτή.
Μα δεν είδες τη Θλίψη να 'ρχετ' από πέρα...
Απρίλης 1987
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου