Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Ρήγας Γκόλφης - Έλλη











Της χαράς μου το μέλι
στο κορμί σου, κυψέλη
του φιλιού, θ' απιθώσω...

Τάχα η μοίρα το θέλει;
Μου γλιστράς σαν το χέλι
και δε φεύγεις ωστόσο.

Μα της θλίψης το μέλι
στο πικρό σου ανθογέλι
θα τρυγήσω... Εκεί πάνω

- αχ! αλί, τι μου μέλλει -
της αγάπης κουρέλι
για να ζήσω, ας πεθάνω!

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Ρήγας Γκόλφης - Στης Γιορτής Το Τραπέζι











Στης γιορτής το τραπέζι
θείο κρασί.
Πλάι μου εσύ.
Φως στα μάτια σου παίζει.

Φως ξανθό στο λειβάδι.
Ο ουρανός
λάμπει αγνός
μέσα στου ήλιου το χάδι.

Αναδεύει τ' αγέρι
τα κλαδιά.
Στην καρδιά
και στη γη καλοκαίρι.

Μου γελάς. Νέος αγώνας
στη ζωή.
Ω, Θεοί,
ας μη μ' εύρει χειμώνας!

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Ρώμος Φιλύρας - Φωτολάτρης











Προσκυνητής εμίσεψα στο μακρυνό ερμοκκλήσι,
που πάνω στο βράχο υψώνεται λευκό σαν περιστέρι,
κι ήπια νερό στη βρύση του, πλάι στο κυπαρίσσι,
που η Μοίρα το θεμέλιωσε με το λευκό της χέρι.

Του κάκου κι αν ξεδίψασα στο κάμα τ’ Αλωνάρη,
κι αν ηύρα μπρος μου ολάνοιχτη του ερμοκκλησιού τη θύρα,
φτερώνομαι σαν το πουλί στο πιο ψηλό κλωνάρι,
προς μιας θρησκείας υπέρκοσμης τη φωτεινή πλημμύρα.

Ω Φως… σε σένα η προσευχή κι η δέηση κι η λατρεία,
που νέο ρυθμό αυτιάζομαι στ’ ολόλαμπρό σου θάμα,
τα βάρυπνα τα μάτια μου που κάθε αυγήν ανοίγεις,
να κοινωνήσω επόθησα το φωτεινό σου ανάμα…

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Διάττων Αβρός - Μάνα (ΙΙ)











Μέσα στα μάτια μου
είδα τα μάτια σου.
Μέσα στα μάτια σου

      είδα τη θλίψη...

                      1984

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Διάττων Αβρός - Μάνα











Τον παλιό εκείνο αλησμόνητο καιρό,
κάθε που σ' έχανα, έψαχνα για να σε βρω.
Και τότε η φωνή σου ηχούσε καμπάνα.
Στο κάλεσμά σου σού αποκρινόμουν «Μάνα!».
Χαρούμενος μετά στα μάτια σε κοιτούσα
και κράταγα το χέρι σου και το φιλούσα.

Δεν είχα άλλον, εσύ ήσουν το εγώ μου.
Στα παιχνίδια μου σε όριζα αρχηγό μου.
Αρρώσταινα και μ' έπαιρνες στην αγκαλιά σου.
Τα δάκρυά μου έσταζαν στα μάγουλά σου.
Στο προσκεφάλι μου ξαγρυπνούσες με στοργή.
Ξυπνούσα κι ήσουν πάλι κοντά μου την αυγή...

                                                                1984

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Διάττων Αβρός - Ζωηρά Αντίθεσις (ΙΙ)











Περασμένα μεσάνυχτα.
Έχω ξυπνήσει πριν από λίγο
κι έχω ανάψει φως στην κάμαρά μου.
Απ' το παράθυρο κοιτάζω έξω
στο σκοτεινό δρόμο τη λάμπα.
Με κοιτάζει κι εκείνη.

Είναι
το φως μέσα στο σκοτάδι.
Είμαι
το σκοτάδι μέσα στο φως.


                                 Φλεβάρης 1988

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Γεώργιος Βιζυηνός - Αποχαιρετισμός











Η Μάνα

Φουρτούνιασεν η θάλασσα και βουρκωθήκαν τα βουνά!
Είναι βουβά τ' αηδόνια μας και τα ουράνια σκοτεινά.
Κι η δόλια μου ματιά θολή.
Παιδί μου ώρα σου καλή!

Είν' η καρδιά μου κρύσταλλο και το κορμί μου παγωνιά!
Σαλεύ' ο νους μου, σα δενδρί, που στέκ' αντίκρυ στο χιονιά!
Και είναι ξέβαθο πολύ.
Παιδί μου ώρα σου καλή!

Βουίζει το κεφάλι μου σαν του χειμάρρου τη βοή!
Ξεράθηκαν τα χείλη μου, και μου εκόπη κι η πνοή,
σ' αυτό το ύστερο φιλί.
Παιδί μου ώρα σου καλή!

Να σε παιδέψ' ο Πλάστης μου, καταραμένη ξενητειά!
Μας παίρνεις τα παιδάκια μας και μας αφήνεις στη φωτιά.
Και πίνουμε τόση χολή!
Παιδί μου ώρα σου καλή!


Το έξοχο ποίημα του Γιώργου Βιζυηνού μελοποιήθηκε εκπληκτικά απ' το Γιάννη Σπανό ο οποίος του έδωσε τον τίτλο "Παιδί Μου Ώρα Σου Καλή" και το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ του "Πρώτη Ανθολογία" το 1967. Ερμηνευτής του τραγουδιού ήταν ο Γιάννης Πουλόπουλος (αργότερα, το είπε κι ο Μιχάλης Βιολάρης). Στο παρακάτω audio ακούμε την πρώτη εκτέλεση...

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Ζαχαρίας Παπαντωνίου - Η Προσευχή Του Ταπεινού











Κύριε, σαν ήρθεν η βραδιά, σου λέω την προσευχή μου.
Άλλη ψυχή δεν έβλαψα στον κόσμο απ' τη δική μου.
Εκείνοι που με πλήγωσαν ήταν αγαπημένοι.
Την πίκρα μου τη βάσταξα. Μου δίνεις και την ξένη.

Μ' απαρνηθήκαν οι χαρές. Δεν τις γυρεύω πίσω.
Προσμένω τα χειρότερα. Είν' αμαρτία να ελπίσω.
Σαν ευτυχία την αγαπώ της νύχτας τη φοβέρα.
Στην πόρτα μου άλλος δεν χτυπά κανείς απ' τον αγέρα.

Δεν έχω δόξα. Είν' ήσυχα τα έργα που έχω πράξει.
Άκουσα τη γλυκιά βροχή. Τη δύση έχω κοιτάξει.
Έδωκα στα παιδιά χαρές, σε σκύλους λίγο χάδι.
Ζευγάδες καλησπέρισα που γύριζαν το βράδυ.

Τώρα δεν έχω τίποτα να διώξω ή να κρατήσω.
Δεν περιμένω ανταμοιβή. Πολύ 'ναι τέτοια ελπίδα.
Ευδόκησε ν' αφανιστώ χωρίς να ξαναζήσω...
Σ' ευχαριστώ για τα βουνά και για τους κάμπους που είδα.

(Απ' Τη Συλλογή "Τα Θεία Δώρα")

Στο audio που ακολουθεί ακούμε το έξοχο αυτό ποίημα απ' την εκπληκτική φωνή του ηθοποιού Βασίλη Κολοβού (πάντα από ηχογραφήσεις που έχω σώσει και διαφυλάξει στο προσωπικό μου αρχείο)...


 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design