Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Νικηφόρος Βρεττάκος - Είμαι Ένας Γέρος











Είμαι ένας γέρος κι είμαι ένα παιδί.
Το γέρο τον άφησα πίσω μου
κι έφερα εδώ το παιδί, να μπει
στο νερό, ν' απλώσει τα χέρια
στο αρχέγονο φως, να παίξει μαζί σου.

Ό,τι είχα να κάνω στον κόσμο
το έκανα. Το μήνυμα το έστειλα.
Την μποτίλια την πέταξα ήδη
στου χρόνου το ατέρμονο πέλαγο.
(μπορεί μερικοί να το έλαβαν κιόλας).

Ρίχνω το βλέμμα και στήνω το αυτί
πάνω από σένα και πάνω απ' την
κορφή του βουνού. Δεν κάνω λάθος.
Είναι μια βίβλος μουσικής το στερέωμα.


(απ' την ποιητική συλλογή «Συνάντηση Με Τη Θάλασσα», το 1991)

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Διάττων Αβρός - Το Μυστικό











Με γέννησαν κρατήρες.
Βγαίνω απ' τις θύρες
του μπλάβου ουρανού.

Με γέννησαν κοιτίδες.
Με θέλγουν οι αχτίδες
φωτός εωθινού.

Με γέννησαν δονήσεις.
Με οπλίζουν οι αισθήσεις,
περισσότερο η έκτη.

Με γέννησαν πυρήνες.
Κωφεύω στις σειρήνες,
βρίσκουν άλλον αποδέκτη.

Με γέννησαν λιβάδια.
Της φύσης τα χάδια,
η αύρα των ανθών.

Με γέννησαν βιβλία.
Της Τέχνης η υπεροπλία
του Ποιητή των «Νηπενθών».

Με γέννησαν ελεύσεις.
Ενσαρκώνω τις εμπνεύσεις,
αφουγκράζομαι την πέτρα.

Με γέννησαν φλογέρες,
μελωδικές ημέρες,
ίαμβοι μέτρα.

Με γέννησαν ρολόγια.
Κρυμμένα τόσα λόγια
στου χρόνου το εκκρεμές.

Με γέννησαν κολώνες.
Τριγυρίζω στους αιώνες
και μιλώ στις προτομές.

Με γέννησαν ηρώα.
Εγείρομαι αθρώα
σε κάθε νεύμα.

Με γέννησαν επάλξεις.
Εμπεριέχω τις πράξεις,
δικαιώνω το πνεύμα.

Με γέννησαν γεφύρια.
Κάνω τα χατίρια
ενός άλλου καιρού.

Με γέννησαν σημαίες.
Ρουφώ στις προκυμαίες
την αρμύρα του νερού.

Με γέννησαν ταξίδια.
Απ' του κόσμου τα στολίδια
παίρνω μερτικό.

Με γέννησαν πελάγη.
Το ξέρουν και οι μάγοι
μα το 'χουν μυστικό...


(Ιούνης 1994) Μάρτης 2014

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Διάττων Αβρός - Αναδυόμενη











Στάζεις σαν κρήνη
σταγόνες ονείρων
αλλεπάλληλων γύρων
ερωτική δίνη!

Ξεχωρίζεις, εσύ!
Kι ανεβαίνεις όλο
στον ουράνιο θόλο,
στο γλυκό θαλασσί.

Η άνοδός σου
ανθοφορία!
Σε ομηρία
ο κάθ' οπαδός σου.

Όλοι προσκυνητές!
Ήλιος ανατέλλων,
το βλέμμα σου μέλλον
και λήθη στο χτες.

Εσύ, τα ερέβη
τα έχεις κρύψει!
Στα ύψη! Στα ύψη!
Πού έχεις ανέβει;

Σ' ακολουθούν τα πουλιά.
Πώς φτερουγίζουν!
Καθώς σε αγγίζουν
αλλάζουν φωλιά!

Ουρανομήκεις
χαρές, στολισμοί
κι αστεριών ασπασμοί.
Εκεί ανήκεις!

Ζηλεύω το ζωγράφο
με του πόθου τα χρώματα.
Με λέξεις αρώματα
στίχους σού γράφω.


                    Μάρτης 2011

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Καίτη Κοντογούρη - Συναίνεση











«Αντίο», είπε εκείνος «τώρα πρέπει να φύγω,
μη λυπηθείς, έχουμε ολόκληρη τη ζωή μπροστά μας».
Εκείνη δε μίλησε, μόνο άπλωσε και του 'σφιξε το χέρι
- απόδειξη πως συμφωνούσε με κείνον και την περίσταση.
Έπειτα λύγισε τα γόνατά της κι ανακάθισε στο βράχο
κι εκείνος ο πόνος που πίεζε την ψυχή της ανασηκώθηκε,
γέμισε όλη της την ύπαρξη, βγήκε κι απλώθηκε στην ατμόσφαιρα.
Η γυναίκα άπλωσε το χέρι να αγγίξει το νερό,
το κύμα τη χάιδεψε και πνίγηκε πίσω της.
Την ίδια στιγμή, στον ορίζοντα, ένα πουλί έπεφτε
νεκρό.


(απ' την ποιητική συλλογή «Αιρέσεις», το 1967)

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Λευτέρης Ξανθόπουλος - Ζωγράφος Ανηλεών Διωγμών

Ποιητής και σκηνοθέτης γεννημένος στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (χωρίς να δώσει πτυχιακές εξετάσεις) και στο Λονδίνο της Αγγλίας κινηματογράφο. Έζησε για μια δεκαετία περίπου σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης ασκώντας διάφορα επαγγέλματα. Απ' το 1981 που επέστρεψε στην Ελλάδα και μέχρι σήμερα έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από σαράντα ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους και ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, μεταξύ των οποίων τα ντοκιμαντέρ «Ποιος Είναι Ο Τρελός Λαγός (Μίλτος Σαχτούρης)» 1992, «Σκοτεινός Συνωμότης (Μιχάλης Κατσαρός)» 1998, «Κληρονόμος Πουλιών (Μίλτος Σαχτούρης)» 2004, «Ο Κήπος Με Τ' Αμέτρητα Παράθυρα (Νίκος Εγγονόπουλος)» 2005, κ.α. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες «Τα Νέα» και «Ελευθεροτυπία» και με τα περιοδικά «Αντί», «Σύγχρονος Κινηματογράφος», «Η Λέξη», «Εντευκτήριο», «Ευθύνη», «Νέα Εστία», «Σκαπτή Ύλη», «Τραμ», «Υπόστεγο», «Αντι-Κινηματογράφος», «Νέα Συντέλεια» κ.ά. Έχει εκδώσει τα εξής ποιητικά βιβλία: Αντίψυχα (1972), Περιπέτειες Πλανόδιου Σωματοφύλακα Ονείρων (1981), Το Κόκκινο Δωμάτιο (1988), Σήκωσε Το Κεφάλι Σου Πατέρα (1995), Η Ορμή Του Νερού Και Των Υδάτων (1998),  Γιατί Οι Γυναίκες Δεν Αγαπούν Τη Βροχή (2002) και το πεζό Άγγελος Των Πρώτων Ημερών (1999).


Ζωγράφος Ανηλεών Διωγμών

Μαθαίνω
τη γλώσσα των πουλιών
μες στο κλουβί.

Τόσο καιρό
στην ξόβεργα
κανείς δεν το ξέρει.


(απ' την ποιητική συλλογή «Το Κόκκινο Δωμάτιο», το 1988)
 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design