Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Διάττων Αβρός - Παρακμή (III)












ΙΙΙ

Βλέπω τους ανθρώπους να παίρνουν φόρα, να τρέχουν και να πέφτουν μέσα στη λάσπη. Το να προσπαθήσεις να τους αποτρέψεις, η απλώς, να τους πεις να μην το κάνουν, είναι σα να τους απειλείς την ίδια τους τη ζωή!

Άλλοτε πάλι κάνουν άλλο, λίγο διαφορετικό. Σπρώχνει ο ένας τον άλλο να πέσει μέσα κι ύστερα τον περιμένει ανυπόμονα να βγει για να τον σπρώξει να πέσει κι ο ίδιος στη λάσπη. Αφού μείνουν για πολλή ώρα μέσα στο «φυσικό τους περιβάλλον», στο τέλος βγαίνουν όλοι μαζί έξω και με μικρά πηδηματάκια χαίρονται τον ήλιο, τη φύση, τη ζωή. Κινήσεις αέναες, αναλλοίωτες, μα πάντα, πάντα ταυτισμένες με την ίδια τους την ύπαρξη.

Τους εμπνέουν τα μεγάλα θέματα. Μοχθούν πώς να εξυψώσουν κάθε τι συμβατικό απ' την καθημερινότητα και να εξαλείψουν κάθε μορφής διέξοδο κι ανάταση προς την ποιότητα. Συνειδητά ρηχοί, μένουν στην επιφάνεια που τους προσφέρει το αποτέλεσμα, κι εντυπωσιάζουν με την ανικανότητά τους, κυρίως την αδιαφορία τους, να προσεγγίσουν την αιτία.

Τους αρέσει να τραγουδούν. Και ν' αλλάζουν τραγούδια. Κάθε φορά κι άλλο τραγούδι, άλλο τραγούδι, τα λόγια μόνο αλλάζουν, μα το τραγούδι ακούγεται πάντα φτηνό... φτηνό, ασήμαντο κι απαίσιο, με όλη την απέχθεια και την αηδία που μπορεί να αντληθεί απ' το εννοιολογικό περιεχόμενο των λέξεων αυτών.

Για να συννενοηθώ μαζί τους θα πρέπει να ταπεινώσω την ύπαρξή μου όπως κι αν εκφράζεται αυτή. Για να συννενοηθώ μαζί τους θα πρέπει πρώτα να μιλήσω στη δική τους γλώσσα, θα πρέπει πρώτα να βελάσω!... συμπεριφορά απ' την οποία με χωρίζουν χιλιομετρικές αποστάσεις. Καθώς λοιπόν μου είναι αδύνατο να ταιριάξω μαζί τους, αλλά και να κάνω οτιδήποτε άλλο, ρίχνω διαρκώς τα φύλλα μου, αντιμετωπίζοντας τη χλεύη του εαυτού μου!...


                                                                                                                                 Δεκέμβρης 1988

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Διάττων Αβρός - Αντί Προλόγου (Παρακμή I και II)











Ι

Η παρακμή έχει απλώσει τα δίχτυα της και τώρα τα μαζεύει σιγά σιγά. Ο εκφυλισμός των πάντων υφίσταται ήδη. Οι λέξεις «Ιδανικά» και «Αξίες» μόνο στα λεξικά μπορούν να αναζητηθούν ως έννοιες ακαδημαϊκές. Η καθημερινότητα χτυπά αδίστακτα. Η έλλειψη πνευματικής υγείας και ποιότητας ζωής ίσως είναι το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό σήμερα. Μια εντελώς νοσηρή κατάσταση που παρουσιάζεται με διάρκεια και που διογκώνεται υπερβολικά καθώς συναινεί σ' αυτό η - χρόνια πλέον - οξυμένη πολιτική σήψη.

ΙΙ

Στην εποχή μας, τα πάντα τρέχουν με ασύλληπτη ταχύτητα. Άλλωστε, αυτό αποτελεί κοινωνική επιταγή. Ο ανταγωνισμός έχει θέσει ήδη τους στόχους του. Οι άνθρωποι να σκέφτονται σα μηχανές κι οι μηχανές σαν άνθρωποι. Η αποθέωση του ανθρώπινου προορισμού! Λοιπόν, δεν οφείλουμε παρά μόνο υποταγή στην Τεχνολογία, σ' αυτό το θηλυκό επιβήτορα που γεννά παιδιά με οθόνες υπολογιστών αντί μάτια και με πληκτρολόγιο αντί συναισθήματα. Αυτή η γεννιά των τερατογεννέσεων είναι που πρόκειται να επικρατήσει. Άτομα «ελάσσονας» απόδοσης δεν έχουν καμιά θέση σ' αυτόν τον κόσμο «της προόδου». Κρίνεται σκόπιμο λοιπόν να εκλείψουν.

Δεν έχω προσβάσεις σ' ένα τέτοιο κόσμο. Μου είναι αδύνατο να ακολουθήσω ένα τόσο εξουθενωτικό ρυθμό. Πριν κατέβει η αυλαία, αποφάσισα να αφήσω έκθετη την παράσταση και να αποχωρήσω απ' αυτό το θέατρο του παραλόγου. Ας πάρει κάποιος άλλος τη θέση μου και το ρόλο μου...


                                                                                                                                Δεκέμβρης 1988

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Διάττων Αβρός - Εσωτερικά










Μες στο κεφάλι μου διεξάγεται ένας αγώνας
αυτοκινήτων ταχύτητας. Θορυβώδεις κινητήρες
κι αυτοκίνητα που μουγκρίζουν πάνω στην πίστα.
Ένταση κι ανταγωνισμός. Στο τέλος
θ' ανακοινωθούν τα ονόματα των νικητών.

Μες στο κεφάλι μου παίζει
μια ορχήστρα τυμπάνων. Καταπιεσμένοι τυμπανιστές
χτυπούν τα τύμπανα με λύσσα για να ξεσπάσουν.
Χωρίς παρτιτούρες, χωρίς αρμονία, απλώς,
πώς να παίζουν όλο και πιο δυνατά!

Κάποιος σκάβει διαρκώς
μες στο κεφάλι μου
(έχει προχωρήσει αρκετά μέχρι τώρα).
Επιτέλους, πέστε του να σταματήσει.
Τουλάχιστον, πέστε του να μου πάρει το κεφάλι!

                                                            
                                                                         1985

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Γιάννης Ρίτσος - Πιο Πέρα










Μπορεί και να 'ταν ένα πρόσχημα, μπορεί
- του χρειαζόταν πάντως. Έπρεπε κάθε τόσο να διαλέγει,
όπως φτιάχνεις μιαν ανθοδέσμη απ' τα λουλούδια τα υπάρχοντα
στον περιορισμένο κήπο ή στις γλάστρες του διαδρόμου
ή σ' αυτές πλάι στη σκάλα. Κι αυτή του η εκλογή
κι η τοποθέτηση στ' ανθοδοχείο, είχαν γι' αυτόν
μια σημασία ολότελα προσωπική, πέρα απ' τα υπάρχοντα,
πέρα απ' το σύντομο μαρασμό των λουλουδιών,
καθώς, τη νύχτα, στεκόταν μια στιγμή στο παράθυρο
κι έριχνε κάτω στο δρόμο τα περιττά ανθοπέταλα,
κοιτάζοντας ψηλά τ' αστέρια, κοιτάζοντας
τη βιτρίνα του φτωχού γαλατάδικου, με τις μπουκάλες το γάλα,
με τα πέντε πιατάκια παγωμένο ριζόγαλο πιτσιλισμένο κανέλα,
να μεταφέρεται από δυο μεγάλα, αόρατα φτερά
προς την αθανασία...

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Γιάννης Ρίτσος - Αποσπάσματα Απ' Τα Χάρτινα (Μέρος Β)










Μες στον καθρέφτη
στη δεξιά γωνιά
πάνω στο κίτρινο τραπέζι
άφησα τα κλειδιά.
Πάρ' τα.

*

Αλήθεια, είχες γράμμα;
Σκισ' το.
Ύστερα μαζεύουμε
χαρτάκι το χαρτάκι
το κολλάμε
και το διαβάζουμε.
Ακούς τους πυροβολισμούς;

*

Μην ξεχάσεις τα πουλιά στο μπαούλο
και το σκυλί στο κλουβί.
Τι παράξενος καιρός!
Πώς να συμφωνήσω;
Μόνο με το Θάνατο μπορώ -
πρώτο φίλο, πρώτο εχθρό.

*

Σαλεύει το κλαδί.
Εσένα χαιρετάει.
Κι εμένα.
Δεν κάνει διάκριση.
Καταλαβαίνεις;
Γιατί λοιπόν μας είπαν όχι;

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Γιάννης Ρίτσος - Αποσπάσματα Απ' Τα Χάρτινα (Μέρος Α)










Τις γλάστρες να τις βάλεις
γύρω γύρω στο πηγάδι
σε ωραία διάταξη
όπως τα ποιήματα
γύρω στο τίποτα.
Δεν έχει σημασία
που είναι άδειες -
αυτή 'ναι η πρώτη μας ευγένεια
κι η τελευταία.

*

Βγάλε τα χέρια σου απ' τις τσέπες.
Στάσου ίσιος.
Τ' άγαλμά σου το κρυψες
βαθιά μες στη ντουλάπα
έτσι να μη φαίνεται
πως το μιμείσαι.

*

Μες στο σπίτι φύτρωσε ένα δέντρο.
Απ' τα παράθυρα βγαίνουν τα φύλλα.
Στο πιο ψηλό κλαδί
κοιμάται η όμορφη γυναίκα -
δυο ποτήρια στα στήθη της
ο τρίφτης κάτω απ' τα μαλλιά της.

*

Τα στενά σιδερένια παπούτσια.
Δρόμος και δρόμος.
Η Δόξα. Ύστερα
οι τρύπιες παντόφλες στο τραπέζι,
οι σημαίες στη ναφθαλίνη.

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Γιάννης Ρίτσος - Το Ανέκφραστο










Το χειμώνα, σαν έβγαινε ο ήλιος,
καθόμαστε στο απάγκιο της μάντρας.
Τότε ήταν η ώρα να μιλήσουμε. Δε βρίσκαμε λόγια.
Απ' το βουνό μάς κοίταζε το μαύρο σύννεφο.
Η κόψη του αλετριού ψευτόφεγγε πλαγιασμένη
στο χώμα - ήταν, δεν ήταν απόκριση.
Ένα δείλι ο Λευτέρης
πήδησε στ' άλογό του κι εχάθη κατ' ανέμου.
Νύχτες και νύχτες ακούγαμε
τα πέταλα τ' αλόγου του πάνω στις πέτρες.
Ξαγρυπνούσαμε - μην ήταν τάχα τα δικά μας λόγια
που δεν τα 'χαμε ειπωμένα;

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Γιώργος Σταυρόπουλος - Κρυφά Μηνύματα










Μας θλίβουνε τα πράγματα που σβήνουν
σαν άνθος που σκορπούν τα πέταλά του.
Μας θλίβουν με τα δάκρυά τους που κλείνουν
τον πόνο και τη σκέψη του Θανάτου.

Το κοκκινάδι, το κροκάτο ξέφτι
σβήνουν στο φλούδι, αργά τα φύλλα ρεύουν.
Κίτρινος ο καρπός, μια νύχτα πέφτει.
Τα υγρά, γαλάζια μάτια βασιλεύουν.

Λίγο πάντα χαιρόμαστε τα τόσα
πλάσματα όπου η γης κι ο αιθέρας βγαίνει
και βγαίνουν με τα θλιβερά, τα εφήμερα, όσα
μοίρα πικρή, ακατάλυτη βαραίνει.

Κι όμως απ' τα φύλλα που σαπίζουν,
κι απ' το νεκρό πουλί μες στη φωλιά του,
δεν είναι κάποια πράγματα π' αγγίζουν
βαθύτερα απ' τη σκέψη του Θανάτου;

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Γιώργος Σταυρόπουλος - Παλιά Γειτονιά (VIII)

...συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση...

Ο Γιώργος Σταυρόπουλος έβγαλε επτά βιβλία: το "Λαμπρό Πορφύρα", προσωπογραφικό σχεδίασμα του Ποιητή (1932 και 1949), τον "Πλήθωνα" μελέτη (1963), τις "Νύχτες Με Τον Ντάντε" δοκίμια (που περιέχουν και πολλά αποσπάσματα της "Θείας Κωμωδίας" μεταφρασμένα απ' τον δοκιμιογράφο, 1964), και τον "Βαν Γκόνγκ", ένα βιβλίο με άρθρα ξένων για τον καλλιτέχνη μεταφρασμένα απ' τον Ποιητή κι ένα δοκίμιο του ίδιου του μεταφραστή (1952). Δύο βιβλία του είναι μεταφράσεις: το μυθιστόρημα του Μπούλβερ Λύτον "Αι Τελευταίαι Ημέραι Της Πομπηΐας" (1924) και πέντε κείμενα του Στέφαν Τσβάϊχ με τίτλο: "Οι Διανοούμενοι Μπροστά Στη Δύναμη" (1953). Δύο ιστορικά έργα του, ο "Κολοκοτρώνης" κι ο "Νικηταράς", που αγόρασε ο οίκος Ι. Καμπανά, δεν εκδόθηκαν. Κι υπάρχει ακόμη ένα μεγάλο μέρος του έργου του - άρθρα, δοκίμια, μελέτες, μεταφράσεις - σκόρπιο στα περιοδικά και τις εφημερίδες, όπου έδινε εργασίες του.

Μετά το 1980 οι εκδόσεις "Πρόσπερος" συγκέντρωσαν τα ποιήματά του και τα κυκλοφόρησαν σε δυο τόμους, Α' (1981-2) και Β' (1985)...

Παλιά Γειτονιά (VIII)

Μπρος απ' το σπίτι το παλιό περαστικός αν τύχω,
μια θύμησή μου θλιβερή ξανάρχεται να μ' εύρει,
ως βλέπω βέργες άφυλλες πίσω απ' τον ρέπιο τοίχο,
η νοτερή καταχνιά που τις μουσκεύει του Δεκέμβρη.

Η στέγη του χορτάριασε, ξεθώριασε απ' τα χρόνια
το πράσινο παράθυρο, που πίσω απ' τις γρίλλιες
κρεμόντουσαν γλυκόφωνα τα μαύρα χελιδόνια
και το 'ντυναν οι ρουμπινιές του Απρίλη βουκαμβίλιες.

Εδώ παιδί σα μ' έριχνε μι' αρρώστια στο κρεβάτι,
χλωμό τον ήλιο την αυγή χωρίς καμιά ακτίνα
μεσ' απ' το τζάμι κοίταζα με τ' άρρωστό μου μάτι
ή πίσω απ' τ' άφυλλα κλαδιά κι απ' τη λευκή κουρτίνα.

Εδώ μεθούσε η νιότη μου με την ασπροντυμένη
του Απρίλη αγριοροδωνιά, που σκέπαζε το φράχτη,
προτού να μάθω απ' τη ζωή πως τίποτα δε μένει,
προτού να δω σε μια νεκρή της ομορφιάς τη στάχτη.
 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design