Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Κατερίνα Αγγελάκη, Ρουκ - Στον Ουρανό Του Τίποτα Με Ελάχιστα

Η Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ ανήκει στις σημαντικότερες Ελληνίδες ποιήτριες και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Έχοντας σπουδάσει ξένες γλώσσες στην Αθήνα, τη Γαλλία και την Ελβετία, είναι επίσης διπλωματούχος μεταφράστρια και διερμηνέας.

Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της Γενεύης. Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έχει δώσει διαλέξεις και έχει διαβάσει ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του Καναδά. Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη... (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...


Στον Ουρανό Του Τίποτα Με Ελάχιστα

Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε όλοι εμείς.
Πώς οι αξίες γεννιούνται
κι επιβάλλονται πάνω σ' αυτό που πρώτο λιώνει:
το σώμα.
Πεθαίνω μες στο νου μου χωρίς ίχνος αρρώστιας
ζω χωρίς να χρειάζομαι ενθάρρυνση καμιά
ανασαίνω κι ας είμαι
σε κοντινή μακρινή απόσταση
απ' ό,τι ζεστό αγγίζεται, φλογίζει ...
Αναρωτιέμαι τι άλλους συνδυσμούς
θα εφεύρει η ζωή
ανάμεσα στο τραύμα της οριστικής εξαφάνισης
και το θαύμα της καθημερινής αθανασίας.
Χρωστάω τη σοφία μου στο φόβο,
πέταλα, αναστεναγμούς, αποχρώσεις
τα πετάω.
Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω,
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό του τίποτα
με ελάχιστα.


(απ' την ποιητική συλλογή «Στον Ουρανό Του Τίποτα Με Ελάχιστα», το 2005)

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Ζαχαρίας Στουφής - Μέτρια Ποίηση

Ο Ζαχαρίας Στουφής γεννήθηκε το 1974 στην Άνω Βολίμα της Ζακύνθου, όπου και μεγάλωσε. Είναι αγιογράφος. Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1996 με τη συλλογή "Τρένο". Έκτοτε ακολούθησαν οι συλλογές, "Ο Πόνος, Οι Ηδονές Κι Ο Φόβος Των Ανθρώπων" (1997), "Ονειροπληξία" (2001), "Νιρβάνα" (2003), "Χαωδία" (2005), "Νεκρώσιμα" (2006), "Μυστικό Νεκροταφείο" (2008) και "Γράμματα Σε Νεκρό Ποιητή" (2009). Έχει εκδώσει δύο λαογραφικές μελέτες, "Τα Σύγχρονα Επιτύμβια Επιγράμματα Της Ζακύνθου" (2009) και "Σήματα Θανάτου, Πίστης Και Μνήμης Στους Δρόμους Της Ζακύνθου" (2010).

Ποιήματα και μελέτες του Ζαχαρία Στουφή έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά, Τετράμηνα, Περίπλους, Επτανησιακά Φύλλα, Ίαμβος, Ραπόρτο, Πνοές Λόγου Και Τέχνης, Ένεκεν, Ο Φαρφουλάς, Δήμος Και Πολιτεία, Παρέμβαση και Εμβόλιμον. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε δύο ποιητικές ανθολογίες και τρία θεματικά ανθολόγια ποίησης. Διατηρεί τον διαδικτυακό τόπο www.mystikonekrotafeio.gr


Μέτρια Ποίηση

Από τότε που διορίστηκα ταξιθέτρια του χάους
δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ καθόλου με την ποίηση.
Εσείς, όμως, οι νεο-μυημένοι στη γραφή,
και εσείς, οι ακούραστοι διώκτες της σιωπής,
είναι καιρός, νομίζω,
να γράψετε τα αδιάβαστα ποιήματα.
Δεν θα τα τραγουδήσουν οι γενιές που δεν θα ’ρθουν,
θα παραμείνουν σε βιβλία κλειστά, όταν
οι σαβάνες θα πολιορκούν τα τσιμέντα.
Στο ενδεχόμενο ενός οριστικού τέλους
να γίνετε οι πιο μάταιοι προφήτες,
(αφού κανένας δε θα υπάρχει για να σας δικαιώσει).
Γράφτε την ατραγούδιστη και ύστερη κατάσταση
του τέλους.


(απ' την ποιητική συλλογή «Η Ταξιθέτρια Του Χάους», το 2014)

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Βύρων Λεοντάρης - Είμαστε Μεσοπόλεμος, Σου Λέω

Η σημερινή ανάρτηση έχει να κάνει με το Βύρωνα Λεοντάρη. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα τετράστιχο που έχει φωλιάσει βαθιά μέσα στη μνήμη μου και μ' έχει σημαδέψει (ίσως γιατί πορεύομαι κι εγώ σ' ότι έχει απομείνει απ' το δρόμο του Μεσοπολέμου).






Είμαστε μεσοπόλεμος, σου λέω,                     
ανίατα μεσοπόλεμος… Ας πάμε                     
λοιπόν κι απόψε, ας πάμε πάλι κάπου              
να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε...


(απ' την ποιητική συλλογή «Ψυχοστασία, Ποιήματα 1949-1976», το 1983

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Διάττων Αβρός - Ευχή Για Το Τέλος











Τουλάχιστον να βρούμε μια ωραία μέρα για να πεθάνουμε.

Μια μέρα που η γη
δε θα σηκώνει το βάρος του κόσμου.
Μια μέρα που οι βουνοκορφές
θα προσεγγίζουν το γαλάζιο τ' ουρανού.
Μια μέρα που οι ορίζοντες
θα αναβλύζουν ποιήματα για την αδερφοσύνη.
Μια μέρα που οι θάλασσες και τα ποτάμια
θα αχολογούν τα ονόματά μας.

Να βρούμε λοιπόν μια μέρα ωραία για να ξεκουραστούμε.
Μια μέρα ωραία...

Ωραία... όπως ακριβώς δε ζήσαμε...


                                                          Σεπτέμβρης  2014

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015

Γιάννης Ευθυμιάδης - Άγριο Μέλι

Ο Γιάννης Ευθυμιάδης, εκτός απ' το καθαρά δικό του ποιητικό έργο, έχει μεταφράσει άγγλους κι αμερικανούς ποιητές. Ποιήματά του επίσης έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες κι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Όσο αφορά το επάγγελμά του, είναι εκπαιδευτικός κι έχει εκδώσει φιλολογικά βιβλία για τη Μέση Εκπαίδευση, ενώ παράλληλα είναι συνεργάτης σε λογοτεχνικά έντυπα κι ηλεκτρονικά περιοδικά. Απ' τη Μικρή Άρκτο ετοιμάζεται και πρόκειται να κυκλοφορήσει άμεσα σε μετάφρασή του η συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων του άγγλου ποιητή James Fenton.

Άγριο Μέλι

Υπάρχει κάπου ένα αμπέλι
Στάζουν οι ρώγες άγριο μέλι
Μέλι απ’ τα χείλη σου.

Κι όποιος να τα φιλήσει θέλει
Πρέπει να φύγει από τα βέλη
Κι απ’ το φυτίλι σου.

Από τα βέλη μην ματώσει
Και απ’ το φυτίλι, μην τον ζώσει
Φωτιά του Απρίλη σου.

Κι αυτός που το ’χει κατορθώσει
Έχει σαν άγαλμα πετρώσει
Κάτω απ’ τη σμίλη σου.


(απ' τη συλλογή «Πάνω Στο Σώμα Σου - Εκατό Ερωτικές Ασκήσεις Για Μιαν Αγάπη», το 2014)

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Γιάννης Ευθυμιάδης - Πάνω Στο Σώμα Σου

Ο Γιάννης Ευθυμιάδης γεννήθηκε το 1969 στον Πειραιά. Σπούδασε κλασική φιλολογία κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο αρχαίο ελληνικό δράμα. Το βιβλίο «Πάνω Στο Σώμα Σου - Εκατό Ερωτικές Ασκήσεις Για Μιαν Αγάπη» είναι η πέμπτη ποιητική του συλλογή (Μικρή Άρκτος 2014). Έχουν προηγηθεί οι ποιητικές συλλογές: «Στίγμα» (2004), «Καινός Διαιρέτης» (Νεφέλη 2007), «Γράμματα Στον Πρίγκιπα» (Μικρή Άρκτος 2010) και «27 Ή Ο Άνθρωπος Που Πέφτει» (Μικρή Άρκτος 2012).



Πάνω Στο Σώμα Σου

Πάνω στο σώμα σου
Κυλάει το μελάνι
Παίρνει το χρώμα σου
Και τότε πιάνει
Να γίνεται ουρανός το γκρι ταβάνι.

Βάζω τελεία με τα μάτια σου
Κι είναι η παύλα μια ευθεία στο κορμί σου
Έλα, κοιμήσου
Θα γίνουν τα δυο χέρια μου κρεβάτια σου.

Χτυπούν οι φλέβες μου επάνω στους μηρούς σου
Και στους χορούς σου
Μπαίνω γυμνός με μουσική το βογκητό σου
Στο ποθητό σου αγκάλιασμα
Και στους μυώνες τους γερούς σου.

Ποια άγρια πάλη με παραμονεύει πάλι
Ποιο τραύμα θαύμα θα με σώσει από τη ζάλη
Ή θα με βάλει
Βαθιά μέσα στη μαγική σου αιθάλη
Σε ποια σου στήθη θ' ακουμπήσω το κεφάλι
Να φεύγω απ' τη ζωή αυτή σε κάποιαν άλλη.


(απ' τη συλλογή «Πάνω Στο Σώμα Σου - Εκατό Ερωτικές Ασκήσεις Για Μιαν Αγάπη», το 2014)

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

Κωνσταντίνος Νικολόπουλος - Ωδή Στους Αβοήθητους











Σε ένα λιμάνι μακρινό
κάπου σε μια χώρα του παρελθόντος
ανθρώποι φωνάζουν
που τους χωρίζουν από αυτούς που αγαπούν
που τους χωρίζουν από την αγάπη.
Πειρατές και βασιλιάδες.
Τους βασανίζουνε.
Τους αγοράζουνε και τους πουλάνε.
Είναι οι σκλάβοι.
Εκείνοι που δεν τους δόθηκαν οι ευκαιρίες.
Τη ζωή που θέλουν δε ζούνε.
Υποφέρουνε καθημερινά.
Εκεί μέσα στους αβοήθητους
η ψυχή του ποιητή φωλιάζει
μέσα σε ένα αμπάρι πλοίου
που ταξιδεύει προς το άγνωστο.


(απ' την ποιητική συλλογή «Βουβή Συνοδεία», το 2014)
 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design