Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Μίλτος Σαχτούρης - Η Σκηνή

...(συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση)... Στη ζωή του ο Ποιητής γνώρισε πολλές διακρίσεις. Τιμήθηκε με τρία βραβεία: Το 1956 με το Α' Βραβείο του διαγωνισμού «Νέοι Ευρωπαίοι Ποιητές» της RAI για τη συλλογή του «Όταν Σας Μιλώ», το 1962 με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Τα Στίγματα» και το 1987 με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το έργο του «Εκτοπλάσματα».

Έργα του, επίσης, έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά, πολωνικά και βουλγαρικά ενώ ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί απ' τους Μάνο Χατζιδάκη, Αργύρη Κουνάδη, Γιάννη Σπανό, Κυριάκο Σφέτσα και Νίκο Ξυδάκη... (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...


Η Σκηνή

Απάνω στο τραπέζι είχανε στήσει
ένα κεφάλι από πηλό
τους τοίχους τους είχαν στολίσει
με λουλούδια
απάνω στο κρεβάτι είχανε κόψει από χαρτί
δυο σώματα ερωτικά
στο πάτωμα τριγύριζαν φίδια
και πεταλούδες
ένας μεγάλος σκύλος φύλαγε
στη γωνιά

Σπάγγοι διασχίζαν το δωμάτιο απ' όλες
τις πλευρές
δε θά 'ταν φρόνιμο κανείς
να τους τραβήξει
ένας από τους σπάγγους έσπρωχνε τα σώματα
στον έρωτα

Η δυστυχία απ' έξω
έγδερνε τις πόρτες


(απ' την ποιητική συλλογή «Με Το Πρόσωπο Στον Τοίχο», το 1952)

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Μίλτος Σαχτούρης - Η Αποκριά

...(συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση)... Το έργο του Σαχτούρη είναι καθαρά ποιητικό κι έχει κυκλοφορήσει στις συλλογές: «Η Λησμονημένη» (1945), «Παραλογαίς» (1948), «Με Το Πρόσωπο Στον Τοίχο» (1952), «Όταν Σας μιλώ» (1956), «Τα Φάσματα Ή Η Χαρά Στον Άλλο Δρόμο» (1958), «Ο Περίπατος» (1960), «Τα Στίγματα» (1962), «Σφραγίδα Ή Όγδοη Σελήνη» (1964), «Το Σκεύος» (1971), «Ποιήματα 1945 - 1971», «Χρωμοτραύματα» (1980), «Εκτοπλάσματα» (1986), «Καταβύθιση» (1990), «Εκτοτε» (1996) και «Ανάποδα Γύρισαν Τα Ρολόγια» (1998)... (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...

Το σημερινό ποίημα κινείται ανάμεσα σε δύο πραγματικότητες: η μία είναι η πραγματικότητα της αποκριάς. Σ’ αυτήν όμως εμπλέκεται η πραγματικότητα του εμφυλίου πολέμου (1946 - 1949), εκείνης της εφιαλτικής εποχής.


Η Αποκριά

Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
η αποκριά
το γαϊδουράκι γύριζε μες στους έρημους δρόμους
όπου δεν ανέπνεε κανείς
πεθαμένα παιδιά ανέβαιναν ολοένα στον ουρανό
κατέβαιναν μια στιγμή να πάρουν τους αετούς τους
που τους είχαν ξεχάσει
έπεφτε χιόνι γυάλινος χαρτοπόλεμος
μάτωνε τις καρδιές
μια γυναίκα γονατισμένη
ανάστρεφε τα μάτια της σα νεκρή
μόνο περνούσαν φάλαγγες στρατιώτες εν δυο εν δυο
παγωμένα δόντια

Το βράδυ βγήκε το φεγγάρι
αποκριάτικο
γεμάτο μίσος
το δέσαν και το πέταξαν στη θάλασσα
μαχαιρωμένο
Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
η αποκριά.


(απ' την ποιητική συλλογή «Με Το Πρόσωπο Στον Τοίχο», το 1952)

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Μίλτος Σαχτούρης - Ο Σωτήρας (απόσπασμα)

Ο Σαχτούρης είναι ένας αξιόλογος Έλληνας, άνθρωπος των γραμμάτων. Ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά η οποία διαδέχθηκε τους μεσοπολεμικούς ποιητές.

Γεννήθηκε στις 29 Ιούλη του 1919 στην Αθήνα ενώ είχε καταγωγή απ' την Ύδρα (ήταν δισέγγονος του ναυάρχου του '21 καπετάν Γιώργη Σαχτούρη). Το 1937 εγγράφηκε με προτροπή του πατέρα του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά μετά το θάνατό του την εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην ποίηση. Δεν άσκησε ποτέ του κανένα βιοποριστικό επάγγελμα κι αυτός ήταν ένας απ' τους λόγους που δεν απόκτησε οικογένεια.

Το 1943 γνωρίστηκε με τον Nίκο Eγγονόπουλο, μια συνάντηση που στάθηκε καθοριστική για τον ίδιο. Τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα με ποίημά του στο περιοδικό «Τα Νέα Γράμματα». Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Τα Νέα Ελληνικά», «Τραμ», «Το Δέντρο», «Η Λέξη» και «Νέα Εστία»... (συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση)...


Ο Σωτήρας (απόσπασμα)

.................................................................
Με τα γυμνά μου πόδια βουτηγμένα στα βρώμια νερά
με τη γυμνή καρδιά μου αναζητώ (όχι για μένα)
ένα γαλανό παράθυρο
πώς χτίσανε τόσα δωμάτια τόσα βιβλία τραγικά
δίχως μια χαραμάδα φως
δίχως μια αναπνοή οξυγόνου
για τον άρρωστο αναγνώστη
Αφού κάθε δωμάτιο είναι και μια ανοιχτή πληγή
πώς να κατέβω πάλι σκάλες που θρυμματίζονται
ανάμεσα απ' το βούρκο πάλι και τ' άγρια σκυλιά
να φέρω φάρμακα και ρόδινες γάζες
κι αν βρω το φαρμακείο κλειστό
κι αν βρω πεθαμένο το φαρμακοποιό
κι αν βρω τη γυμνή καρδιά μου στη βιτρίνα του φαρμακείου

Όχι όχι τέλειωσε, δεν υπάρχει σωτηρία
..................................................................


        (απ' την ποιητική συλλογή «Η Λησμονημένη», το 1945)

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Κώστας Σοφιανός - Ο Θάνατος Μας Ψάχνει Πόρτα Πόρτα











Τα φώτ' αντιστέκονται στη νύχτα
μα τ' αφανίζει ένα - ένα το σκοτάδι.
Τα λόγια σου πριν γίνουν «λόγια» πνίχτα.
Δεν έχουν θέση στο μεγάλο βράδυ.

Ο θάνατος μας ψάχνει πόρτα - πόρτα.
Μην πας να του ξεφύγεις, θα σε πιάσει.
Πλαγιάζουμ' όπου να 'ναι μες στα χόρτα.
Πριν βρεις ποιος είσαι, κιόλας σ' έχει αρπάξει.


(απ' την ποιητική συλλογή «Οι Απολαύσεις», το 1981)

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Κώστας Σοφιανός - Κώστας Καρυωτάκης











Άδει
τον Άδη
το μαύρο υφάδι
που σαν κουκούλι
θα μας τυλίξει.
Άδει
το χώμα
της γης το σώμα
που με το σώμα μας
όλο θα σμίξει.

Του καιν τα μάτια
σβησμέν' αστέρια
τον κόσμο ψαύει
μ' άτρεμα χέρια
παρά να ζήσει
μέσα στο ψέμα
σκορπάει τ' ανέμου
το μαύρο του αίμα.

Μ' άσαρκα δάχτυλα
κρούει τη λύρα
με το τραγούδι
γελάει τη μοίρα
φέγγει τις νύχτες μας
μετέωρο πτώμα
πέφτει απ' το στόμα του
πάνω μας χώμα.
Στοιχειώνει αθέατος
τα ρήματά του
και στην καρδιά του
χαρά θανάτου.


(απ' την ποιητική συλλογή «Οι Απολαύσεις», το 1981)
 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design