Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Διάττων Αβρός - Βιωμένο Μέλλον











Τον προβλημάτιζε το μέλλον του
και τον πλήγωνε αφάνταστα.
Το είχε ζήσει επώδυνα στο παρελθόν
και δεν ήθελε να το δει

να επαναλαμβάνεται.


                                     Ιούνης 2014

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Διάττων Αβρός - Περιεχόμενο Και Δυνατότητες Ενός Ποιήματος











Το Ποίημα ταξιδεύει
Το Ποίημα παλεύει

Το Ποίημα εξιστορεί
Το Ποίημα μπορεί

Το Ποίημα εμβαθύνει
Το Ποίημα λαμπρύνει

Το Ποίημα σημαίνει
Το Ποίημα επιμένει

Το Ποίημα αισθάνεται
Το Ποίημα δε χάνεται

Το Ποίημα εξυψώνει
Το Ποίημα λυτρώνει

Το Ποίημα απλά γράφεται


                     Μάης 2014

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Τ. Κ. Παπατσώνης - Συνάντημα

Ο Τάκης Παπατσώνης άφησε πίσω του ένα έργο πολύ αξιόλογο. Η ποιητική του αποτελεί ένα ιδιαίτερο μείγμα φαινομενικά ετερόκλιτων στοιχείων. Απ' τη μια πλευρά διακρίνουμε σ' αυτή μια θρησκευτικής υφής ατμόσφαιρα κι απ' την άλλη ένα ευρύτερο στοχασμό πάνω στα ανθρώπινα, που, υφολογικά, αντλεί δάνεια απ' την καβαφική τεχνοτροπία.

Θα μπορούσε να πει κανείς να πει ότι ανήκει στη γενιά των Ποιητών του Μεσοπολέμου αλλά ή γραφή του παραπέμπει σε μεταγενέστερους Ποιητές. Εγκαινίασε τη χρήση του ελεύθερου στίχου στη νεότερη ελληνική ποίηση κι ένα μέρος απ' τη θεματολογία του προέρχεται απ' την ευρύτερη σφαίρα της θρησκείας και κινείται στο μεταίχμιο μεταξύ ανατολικής και δυτικής πολιτιστικής παράδοσης.


Συνάντημα

Σταλάζει η πρωινή δροσιά από κάθε φύλλο
του κήπου. Αν και υγρασία είναι, εν τούτοις ασφαλώς
πολλή η Χαρά. Περιδιαβάζει ο Διαβάτης,
ενώ αρχικώς εβγήκε για δουλειά. Συντέμνει κάπως,
όχι σε χρόνο, μόνο από διάθεση,
το χρέος του για δουλειά. Αλλά όμως κέρδος
κομίζει από την πρώτη τρυφερότητα της ημέρας.
Ευεργεσία του 'ρχεται, όθε δεν εζητήθη.
Δρόσος ψυχής, όθε δεν ανεμένετο. Πώς, όλες οι ώρες
οι ακολουθούσες την πρωίαν ευλογούνται.
Πως άυλον αποτύπωμα τους μένει. Ακόμη η εσπέρα
έρχεται, με χαμήλωμα των φώτων και με αστέρια,
και μένει, φως εωθινό. Διαρκεί μέχρι του ύπνου.
Και κατακλίνεται ευτυχής εκείνος ο Διαβάτης,
τυλίγεται στο σύνηθες της ησυχίας συνδόνι
και μόνος δεν αισθάνεται. Τυλίγεται η ψυχή του
με φως γαλήνης όχι ξένον, όχι αλλότριο αλλά
της δρόσου αυτής, που αντίκρυσε, σαν εβγήκε το πρωί.


(απ' τη συγκεντρωτική ποιητική συλλογή «Εκλογή Α', Ursa Minor και Εκλογή Β'», το 1988)

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Τ. Κ. Παπατσώνης - Συρραφές

Ο Τάκης Παπατσώνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1895. Πατέρας του ήταν ο Κωνσταντίνος Παπατσώνης και μητέρα του η Αικατερίνη Πρασσά. Σχολείο πήγε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα στην εφημερίδα «Ακρόπολις». Μετά το σχολείο γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο, παρακολουθώντας πολιτικές επιστήμες μέχρι το 1920. Το 1927 πήγε στην Γενεύη για να συνεχίσει τις σπουδές του. Υπηρέτησε στο Υπουργείο Οικονομικών απ' το 1914 για σαράντα χρόνια και προβιβάστηκε στη θέση του Γενικού Γραμματέα κι ύστερα του διευθυντή. Διετέλεσε, ακόμα, σύμβουλος του ελεγκτικού συνεδρίου, ειδικός οικονομικός σύμβουλος και γενικός γραμματέας του υπουργείου τύπου. Το 1938 αποσύρθηκε στο Άγιο Όρος, όπου έζησε μοναχικό βίο για πολλούς μήνες. Παντρεύτηκε το 1932 κι έκανε ένα παιδί. Ταξίδεψε σε πάρα πολλά μέρη, όπως Βελιγράδι, Βουκουρέστι, Κωνστ/πολη, Πράγα, Ιταλία, Ισπανία, Ελβετία, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Κούβα, κ.α. Απεβίωσε το 1976.

Γνώρισε επίσης πολλές και σημαντικές θέσεις του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Έγινε αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εμπορικής Τράπεζας (1941), πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Πινακοθήκης (1953-1964), αντιπρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου (1955-1964), αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής (1963 και 1966 αντίστοιχα). Βραβεύτηκε με το γαλλικό παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής (1920), ενώ του απονεμήθηκε το πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1963). Το 1967 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.


Συρραφές

Στη διάρκεια μιας άβαθης, αδιάφορης συνομιλίας
σηκώνεται το παραπέτασμα, φωτίζεται η γωνία,
διαλάμπει, ut in Parabola viva, ο κρύφιος κόσμος.
Κλείνεις σε λίγο πάλι, βαρύ, το παραπέτασμα, και μένει
θάμπος μόνο του στιγμιαίου εκείνου και αποκαλυπτικού.
Και ξανασέρνεται η συνομιλία, το ίδιο στενά επίγεια,
συνομιλία της συμβατικότητας. Οι τέτοιες Συρραφές
των απροόπτων, η τέτοια συλλογή των σπάνιων παραβολών,
αλίμονο, είναι το Άπαντον της Γνώσεως. Στα υπόλοιπα
πρέπει να μας αρκεί ο στείρος Λόγος.


(απ' τη συγκεντρωτική ποιητική συλλογή «Εκλογή Α', Ursa Minor και Εκλογή Β'», το 1988)

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Διάττων Αβρός - Στο Τέλος Θα Μας Αρνηθεί











Η Ζωή σαν αφορισμός.
Στάζει το αίμ' απ' την πληγή.
Τα πάντα στρέφουν προς τη γη,
ο Ύψιστος Προορισμός!

Της εποχής μας ξεπεσμός.
Ανύπαρκτοι οι αρχηγοί.
Κι η λύτρωση πόσο αργεί,
ένας πανάρχαιος χρησμός.

Κι εμείς πια έχουμε χαθεί
σαν πλοίο που ακολουθεί
άγνωστη, τρελή πορεία.

Κανένας μας δε θα σωθεί.
Στο τέλος θα μας αρνηθεί
ακόμα κι η Ιστορία!


                      Φλεβάρης 2014
 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design