Τ. Κ. Παπατσώνης - Συρραφές

Ο Τάκης Παπατσώνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1895. Πατέρας του ήταν ο Κωνσταντίνος Παπατσώνης και μητέρα του η Αικατερίνη Πρασσά. Σχολείο πήγε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα στην εφημερίδα «Ακρόπολις». Μετά το σχολείο γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο, παρακολουθώντας πολιτικές επιστήμες μέχρι το 1920. Το 1927 πήγε στην Γενεύη για να συνεχίσει τις σπουδές του. Υπηρέτησε στο Υπουργείο Οικονομικών απ' το 1914 για σαράντα χρόνια και προβιβάστηκε στη θέση του Γενικού Γραμματέα κι ύστερα του διευθυντή. Διετέλεσε, ακόμα, σύμβουλος του ελεγκτικού συνεδρίου, ειδικός οικονομικός σύμβουλος και γενικός γραμματέας του υπουργείου τύπου. Το 1938 αποσύρθηκε στο Άγιο Όρος, όπου έζησε μοναχικό βίο για πολλούς μήνες. Παντρεύτηκε το 1932 κι έκανε ένα παιδί. Ταξίδεψε σε πάρα πολλά μέρη, όπως Βελιγράδι, Βουκουρέστι, Κωνστ/πολη, Πράγα, Ιταλία, Ισπανία, Ελβετία, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Κούβα, κ.α. Απεβίωσε το 1976.

Γνώρισε επίσης πολλές και σημαντικές θέσεις του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Έγινε αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εμπορικής Τράπεζας (1941), πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Πινακοθήκης (1953-1964), αντιπρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου (1955-1964), αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής (1963 και 1966 αντίστοιχα). Βραβεύτηκε με το γαλλικό παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής (1920), ενώ του απονεμήθηκε το πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1963). Το 1967 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.


Συρραφές

Στη διάρκεια μιας άβαθης, αδιάφορης συνομιλίας
σηκώνεται το παραπέτασμα, φωτίζεται η γωνία,
διαλάμπει, ut in Parabola viva, ο κρύφιος κόσμος.
Κλείνεις σε λίγο πάλι, βαρύ, το παραπέτασμα, και μένει
θάμπος μόνο του στιγμιαίου εκείνου και αποκαλυπτικού.
Και ξανασέρνεται η συνομιλία, το ίδιο στενά επίγεια,
συνομιλία της συμβατικότητας. Οι τέτοιες Συρραφές
των απροόπτων, η τέτοια συλλογή των σπάνιων παραβολών,
αλίμονο, είναι το Άπαντον της Γνώσεως. Στα υπόλοιπα
πρέπει να μας αρκεί ο στείρος Λόγος.


(απ' τη συγκεντρωτική ποιητική συλλογή «Εκλογή Α', Ursa Minor και Εκλογή Β'», το 1988)