Διάττων Αβρός - Ευγενής Φιλοδοξία (Ωστόσο Αιμόφυρτη)

Ξεκινήσαμε κάποτε
όλοι μαζί ως φιλόδοξοι - μάλλον νεαροί - ποιητές
ενώ το ξέραμε πως η απελπισία μάς ωθεί.
Πτώματα είμαστε
που η ανήμερη θάλασσα μας ξέβρασε
σε άλλη εποχή.
Δεν είμαστε παρά μόνο πτώματα.

Παρασυρθήκαμε.
Τα αφρισμένα κύματα μας χτύπαγαν με λύσσα
κι εμείς δεν είχαμε δυνάμεις για ν' αντισταθούμε.
Θάνατος υπάρχει
σ' ότι «οι άλλοι» να πουν, σ' ότι κι εμείς να πούμε,
σ' ότι κι εγώ να πω.
Δεν υπάρχει παρά μόνο θάνατος.

Θελήσαμε
κάτι δικό μας ν' αφήσουμε πίσω και να μείνει,
και τελικά μείναμε πίσω εμείς. Και τι ν' αφήναμε!
Όνειρα ήταν
που στηρίξαμε πάνω σ' αυτά όλη τη ζωή μας.
Λοιπόν δεν έπρεπε.
Δεν ήταν παρά μόνο όνειρα.


                                                     Απρίλης 1990