Είπα να ομολογήσω πια κι εγώ τον εφιάλτη μου
να ξεμπερδεύω μ' όλ' αυτά
να πάρουνε τον προβολέα απ' τα μάτια μου
να μου δώσουν νερό και τσιγάρο
να μου επιτρέψουνε χαρτί και μολύβι
να συνεχίσω την ποίηση...
- Την ποίηση είπες ; Ασφαλώς θα σου χρειάζονται εικόνες
κι εμένα το μυαλό μου είναι άδειο δωμάτιο
Ξεκρεμασμένα τα παράθυρα απ' τους τοίχους
γύμνια και γύμνια
και στιλπνό μαρτύριο
- Σκέπασε τούτα τα σημάδια απ' τα καρφιά που με τρελαίνουν
ή κρέμασε ξανά φωτογραφίες, πορτρέτα... - και γιατί πορτρέτα ;
σάρκες, καλύτερα, σπλάχνα, κομμένα μέλη, αναθήματα,
ότι επιτέλους μας πονάει στ' αλήθεια
κι όχι να παίζουμε αδιάκοπα τα αινίγματα
- Περίμενα πως θα ήσουνα πιο δυνατός...
Πιο δυνατός... Θεέ μου, από τι ;
...και το κορμί όλο και χαμήλωνε το φως του
και το κορμί χαμήλωνε το φως του
χαμήλωνε το φως του
ΣΧΟΛΙΟ: Πέρα απ' την αρνητική κριτική που έχει γράψει ο Λεοντάρης - και τον μέμφομαι γι' αυτό - για τον Καρυωτάκη, η επίδραση που έχει δεχτεί απ' αυτόν είναι εμφανής. Ο πρώτος στίχος εδώ (για όσους γνωρίζουν καλύτερα) το δηλώνει ξεκάθαρα...
8 σχόλια:
Ω χαμηλώστε αυτό το φως
στη νύχτα τι οφελάει;
Πέρασ' η νύχτα, φτάνει πια
ποιος ξέρει ο ύπνος μου κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάει
Πάρ'τε το φως είναι καιρός
να μείνω πια μονάχη
Φτάνει η απάτη μιας ζωής
κάθε προσπάθεια ένας εχθρός
για την στερνή μου μάχη
Μ.Πολυδούρη
Πόσο χαίρομαι όταν βλέπω σημερινούς ανθρώπους να σκύβουν πάνω στους Ποιητές του Μεσοπολέμου!
Δυνατές λέξεις
Μαχαίρι στυην καρδιά
Ομολογείς τον εφιάλτη σου και παύει να υφίσταται πλέον. Μεγάλη αλήθεια χρειάζεται όμως και μεγάλα αποθέματα κουράγιου.
Οταν διαβάζω Λεοντάρη τρέμω στην ιδέα ότι τολμάω να γράφω ποίηση.
Καλώς σε βρήκα. Μ'άρεσε πολύ ο τίτλος του μπλογκ σου.
Χαμηλώστε το φως!...
Καλύτερα σβήστε το
Δεν αντέχω να βλέπω
τη γύμνια των ανθρώπων
Μάλλον το άδειασμα των ματιών
Σε φιλώ Διάττοντα...
Σπουδαίος ποιητής. Πρώτου μεγάθους. Χαίρε!
Κι είναι η γύμνια το πιο αληθινό, το πιο ανεπιτήδευτο... πόσα μπορεί να φανερώσει... και τα φοβούνται οι άνθρωποι.
Πολύ όμορφο το blog σου
Η ποίηση είναι μιά Πράξη ερωτική η' μιά πράξη απόγνωσης... ,μα πολλές φορές και τα δυό μαζί !
Η φωνή του ποιητή Καβάφη ...έγραψε..
Σιωπή !
ας απλωθεί παντού σιωπή !
Ας ηχήσει μονάχα η φωνή της ψυχής μου
ας κελαρύσει, ας θρηνήσει,ας φλοισβίσει
ας υμνήσει, ας αλαλάξει ,ας βιγγίξει
ας μινυρίσει, ας γελάσει, ας ολολύξει
ας εκβάλλει ανήκουστους,ανεκλάληλους ήχους
ας αποκαλύψει το απειρόμορφον του είναι μου !
Σιωπή !
ας απλωθεί παντού σιωπή!
Δημοσίευση σχολίου