Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Βύρων Λεοντάρης - Απόσπασμα ΙΙ











Είπα να ομολογήσω πια κι εγώ τον εφιάλτη μου
να ξεμπερδεύω μ' όλ' αυτά
να πάρουνε τον προβολέα απ' τα μάτια μου
να μου δώσουν νερό και τσιγάρο
να μου επιτρέψουνε χαρτί και μολύβι
να συνεχίσω την ποίηση...

- Την ποίηση είπες ; Ασφαλώς θα σου χρειάζονται εικόνες
κι εμένα το μυαλό μου είναι άδειο δωμάτιο

Ξεκρεμασμένα τα παράθυρα απ' τους τοίχους
γύμνια και γύμνια
και στιλπνό μαρτύριο
- Σκέπασε τούτα τα σημάδια απ' τα καρφιά που με τρελαίνουν
ή κρέμασε ξανά φωτογραφίες, πορτρέτα... - και γιατί πορτρέτα ;
σάρκες, καλύτερα, σπλάχνα, κομμένα μέλη, αναθήματα,
ότι επιτέλους μας πονάει στ' αλήθεια
κι όχι να παίζουμε αδιάκοπα τα αινίγματα

- Περίμενα πως θα ήσουνα πιο δυνατός...
Πιο δυνατός... Θεέ μου, από τι ;

...και το κορμί όλο και χαμήλωνε το φως του
και το κορμί χαμήλωνε το φως του
χαμήλωνε το φως του


ΣΧΟΛΙΟ: Πέρα απ' την αρνητική κριτική που έχει γράψει ο Λεοντάρης - και τον μέμφομαι γι' αυτό - για τον Καρυωτάκη, η επίδραση που έχει δεχτεί απ' αυτόν είναι εμφανής. Ο πρώτος στίχος εδώ (για όσους γνωρίζουν καλύτερα) το δηλώνει ξεκάθαρα...

8 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Ω χαμηλώστε αυτό το φως
στη νύχτα τι οφελάει;
Πέρασ' η νύχτα, φτάνει πια
ποιος ξέρει ο ύπνος μου κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάει

Πάρ'τε το φως είναι καιρός
να μείνω πια μονάχη
Φτάνει η απάτη μιας ζωής
κάθε προσπάθεια ένας εχθρός
για την στερνή μου μάχη

Μ.Πολυδούρη

Diatton είπε...

Πόσο χαίρομαι όταν βλέπω σημερινούς ανθρώπους να σκύβουν πάνω στους Ποιητές του Μεσοπολέμου!

Μαρια Νικολαου είπε...

Δυνατές λέξεις
Μαχαίρι στυην καρδιά

ellinida είπε...

Ομολογείς τον εφιάλτη σου και παύει να υφίσταται πλέον. Μεγάλη αλήθεια χρειάζεται όμως και μεγάλα αποθέματα κουράγιου.
Οταν διαβάζω Λεοντάρη τρέμω στην ιδέα ότι τολμάω να γράφω ποίηση.
Καλώς σε βρήκα. Μ'άρεσε πολύ ο τίτλος του μπλογκ σου.

ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ είπε...

Χαμηλώστε το φως!...
Καλύτερα σβήστε το
Δεν αντέχω να βλέπω
τη γύμνια των ανθρώπων
Μάλλον το άδειασμα των ματιών

Σε φιλώ Διάττοντα...

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

Σπουδαίος ποιητής. Πρώτου μεγάθους. Χαίρε!

ΑΛΙΚΗ είπε...

Κι είναι η γύμνια το πιο αληθινό, το πιο ανεπιτήδευτο... πόσα μπορεί να φανερώσει... και τα φοβούνται οι άνθρωποι.
Πολύ όμορφο το blog σου

Alice Iocco είπε...

Η ποίηση είναι μιά Πράξη ερωτική η' μιά πράξη απόγνωσης... ,μα πολλές φορές και τα δυό μαζί !

Η φωνή του ποιητή Καβάφη ...έγραψε..

Σιωπή !
ας απλωθεί παντού σιωπή !

Ας ηχήσει μονάχα η φωνή της ψυχής μου
ας κελαρύσει, ας θρηνήσει,ας φλοισβίσει
ας υμνήσει, ας αλαλάξει ,ας βιγγίξει
ας μινυρίσει, ας γελάσει, ας ολολύξει
ας εκβάλλει ανήκουστους,ανεκλάληλους ήχους
ας αποκαλύψει το απειρόμορφον του είναι μου !

Σιωπή !
ας απλωθεί παντού σιωπή!

 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design