Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Α - Μ
- Α - Β
- Αβρός Διάττων
- Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα
- Αγγελάκης Λευτέρης
- Άγρας Τέλλος
- Αθάνας Γεώργιος
- Αιλιανού Έφη
- Αλεβίζος Άρις
- Αλεξάκης Ορέστης
- Αλεξάνδρου Άρης
- Αλεξίου Ιγνάτιος
- Αναγνωστάκης Μανώλης
- Αντωνάτος Νίκος
- Βαρβέρης Γιάννης
- Βασιλειάδης Σπυρίδων
- Βιζυηνός Γεώργιος
- Βλαβιανός Χάρης
- Βρεττάκος Νικηφόρος
- Verlaine Paul
- Γ - Δ
- Ε - Ζ
- Η - Θ
- Ι - Κ
- Λ - Μ
- Α - Β
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Ν - Ω
- AUDIO - VIDEO
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009
Διάττων Αβρός - Τα Απρόβλεπτα Των Αγαλμάτων
Είχαμε μαζευτεί όλοι. Δεν είμαστε πολλοί.
Ξαφνικά ακούσαμε ένα περίεργο θόρυβο.
Μερικά δυνατά τριξίματα
κι ύστερα . . . σαν κάποιος να τρέχει.
Αμέσως σηκωθήκαμε όλοι να δούμε
κι αντικρίσαμε κάτι απρόβλεπτο.
Ένα άγαλμα είχε φύγει απ' τη θέση του
κι έτρεχε απεγνωσμένα!
Ώσπου έφτασε μπροστά μας.
-"Ω, εσείς! . . ." είπε μόλις μας είδε
κι αυτή τη φορά η έκπληξη ήταν δική του.
Ήσυχα ήσυχα τότε γύρισε στη θέση του.
Γενάρης 1997
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρον..
diatton
μου αρέσει η γραφή σου
είναι ιδιαίτερη και φρενική
υστερόγραφο:αθροίζω και την ισχυρή προφάνεια της αδυναμίας μου στα αγάλματα
Ο νεκρός
έδιωξε με μανία
τη χρυσόμυγα απ' το πρόσωπό του,
μου έστρωσε τ' ανάστατα μαλλιά,
μ' έπλυνε μ' ανθόνερο
και μ' έβαλε να καθίσω
στο παράθυρο του Νοτιά.
Ένα κύμα πιτσίλισε
το ματωμένο μου πουκάμισο.
Ένας γλάρος κουτσούλησε
το δειλινό μου βλέμμα.
Μια αράχνη έπλεξε στα βλέφαρά μου
κουρτίνες.
"Μίλα αδερφέ!" Μου φώναξε ο νεκρός
"Σα σκοτωμένος φαίνεσαι".
Καλό βράδυ Ποιητή Διάττοντα!
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας και καλό βράδυ!
Δεν περίμενα να είναι προφανές από σένα ........,το ψάχνω αλλού το νόημα ;)
Καταπληκτικό!
Εγώ εκπλήζομαι, γιατί όχι το άγαλμα που σίγουρα έχει δει περισσότερα...
κι αυτή τη φορά η έκπληξη ήταν δική Μου.
Σ' ευχαριστώ αγαπητή Εβελίνα για το σχόλιό σου αλλά ακόμα περισσότερο που ακολούθησες την προτροπή μου...
Καλό σου βράδυ...
Δημοσίευση σχολίου