Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Κώστας Ουράνης - Περαστικές

Βιογραφία Κώστα Ουράνη, Μέρος Α'

Ο Κώστας Ουράνης, είναι ένας απ' τους πρώτους και τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους των ελλήνων νεορομαντικών ποιητών του μεσοπολέμου (Καρυωτάκης, Άγρας, Λαπαθιώτης, Παπανικολάου, Πολυδούρη, Εμμανουήλ, Πορφύρας, Φιλύρας, Κλέων Παράσχος κ.α.).

Το πραγματικό του όνομα ήταν Κώστας Νιάρχος ή, όπως το άλλαξε ο ίδιος, Νέαρχος. Γεννήθηκε το 1890 στην Κωνσταντινούπολη. Σε ηλικία 18 χρονών ήρθε στην Αθήνα κι εργάστηκε για λίγο στην εφημερίδα "Ακρόπολη". Κατόπιν, έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές τις οποίες παραμέλησε λόγω της μεγάλης του αγάπης στα ταξίδια (και στη μποέμικη ζωή). Έτσι, ενώ βρισκόταν στο Παρίσι, αρρώστησε από φυματίωση και παρέμεινε δύο χρόνια στο Νταβός της Ελβετίας. Εκεί γνώρισε την Πορτογαλλίδα Μανουέλα Σαντιάγκο και την παντρεύτηκε. Μετά από λίγα χρόνια χώρισε. Στη συνέχεια ξαναπαντρεύτηκε, αυτή τη φορά με τη συγγραφέα και κριτικό Ελένη Νεγρεπόντη, γνωστή με το ανδρικό ψευδώνυμο Άλκης Θρύλος. Το 1920 διορίστηκε γενικός πρόξενος στη Λισσαβώνα και το 1924 γύρισε στην Αθήνα κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Σαν ανταποκριτής λοιπόν και δημοσιογράφος ταξίδεψε πολύ και κατέγραφε τις εντυπώσεις απ' τα ταξίδια του. Όμως η υγεία του δεν αποκαταστάθηκε ποτέ, είχε πλέον κλονιστεί κι αντιμετώπιζε μόνιμα προβλήματα. Ειδικά, μετά την κατοχή, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Γι' αυτό, έπαψε τα ταξίδια κι αναγκάστηκε να περιοριστεί στην Αθήνα. Χρειάστηκε, μάλιστα, να νοσηλευθεί κατά καιρούς στο σανατόριο Παπανικολάου, στα Μελίσσια Αττικής. Στο σανατόριο αυτό πέθανε στις 12 Ιουλίου 1953 από καρδιακή προσβολή.


Περαστικές


Γυναίκες, που σας είδα σ' ένα τραίνο
τη στιγμή που κινούσε γι' άλλα μέρη,
γυναίκες, που σας είδα σ' άλλου χέρι
με γέλιο να περνάτε ευτυχισμένο,

γυναίκες, σε μπαλκόνια να κοιτάτε
στο κενό μ' ένα βλέμμα ξεχασμένο
ή από ένα πλοίο σαλπαρισμένο
μ' ένα μαντήλι αργά να χαιρετάτε.

Να ξέρατε με πόση νοσταλγία,
στα δειλινά τα βροχερά και κρύα,
σας ξαναφέρνω στην ανάμνησή μου,

γυναίκες, που περάσατε μιαν ώρα
απ' τη ζωή μου μέσα - και που τώρα
κρατάτε μου στα ξένα την ψυχή μου!
 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design