Κώστας Ουράνης - Η Αγάπη

Βιογραφία Κώστα Ουράνη Μέρος Β'

Ο Ουράνης ασχολήθηκε με την ποίηση και με την ταξιδιωτική κυρίως πεζογραφία. Επίσης έγραψε διηγήματα, κριτικές μελέτες, μικρές πρόζες, και δοκίμια, με ξεχωριστή επίδοση σε θέματα εικαστικών τεχνών. Τέλος ασχολήθηκε με τη μετάφραση ξένων έργων.

Το έργο του αποτελείται κύρια από τις ποιητικές συλλογές: "Σαν όνειρα" 1909, "Spleen" (σημαίνει μελαγχολία, πλήξη) 1912, "Νοσταλγίες" 1920, την κριτική μελέτη "Κάρολος Μπωντλαίρ" 1918, τα ταξιδιωτικά βιβλία "Sol y Sombra" 1934, "Σινά, το Θεοβάδιστον Όρος" 1944, "Γλαυκοί Δρόμοι" 1947, "Ταξίδια στην Ελλάδα" 1949 και τη μυθιστορηματική βιογραφία "Αχιλλεύς Παράσχος". Μετά το θάνατό του, χάρη στις φροντίδες της δεύτερης γυναίκας του, της κριτικού Αλκη Θρύλου, ποιήματά του σκόρπια, δημοσιευμένα σε διάφορα περιοδικά κι εφημερίδες, καθώς κι εξαντλημένα βιβλία του, συγκεντρώθηκαν στη μεταθανάτια έκδοση με το γενικό τίτλο Ποιήματα (1953). Επίσης εκδόθηκαν (κι ορισμένα επανεκδόθηκαν) σε ομοιόμορφους τόμους, τα ταξιδιωτικά του: "Ιταλία" 1953, "Ισπανία" 1954, "Γλαυκοί δρόμοι" 1955, "Ελλάδα" 1956, "Από τον Ατλαντικό στη Μαύρη Θαλασσα" 1957, τα αφηγήματα, χρονογραφήματα, συνεντεύξεις κτλ.: "Αναβίωση" 1955, "Αποχρώσεις" 1956 και τα κριτικά του: "Δικοί μας και ξένοι" 1954 - 56, σε τρεις τόμους και "Στιγμιότυπα" 1958. Κύρια χαρακτηριστικά της λογοτεχνικής προσφοράς του Ουράνη είναι ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας, ο μελαγχολικός τόνος, η νοσταλγία, η πλήξη, η συγκρατημένη απελπισία, το ανεκπλήρωτο και η ρεμβαστική διάθεση φυγής.


Η Αγάπη

Δεν ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού
και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στυλωμένα:
- αν είναι νά 'ρθει, θε να 'ρθεί δίχως να νιώσεις από που
και, πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβησμένα,

θε να σου κλείσει απαλά με τ' άσπρα χέρια της τα δυο
τα μάτια που κουράστηκαν τους δρόμους να κοιτάνε.
Κι όταν, γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει: -Ποια 'μαι εγώ;
απ' της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια 'ναι.

Δεν ωφελεί να καρτεράς: αν είναι νά 'ρθει, θε να 'ρθεί.
Κλειστά όλα να 'ναι, θα τη δεις άξαφνα μπρος σου να βρεθεί
κι ανοίγοντας τα μπράτσα της πρώτη θα σ' αγκαλιάσει.

Ειδέ κι αν έχεις φωτεινό το σπίτι για να τη δεχτείς
και, σα φανεί, τρέξεις σ' αυτήν και μπρος στα πόδια της συρθείς,
αν είναι νά 'ρθει, θε να 'ρθεί - αλλιώς θα προσπεράσει!...