Κώστας Ουράνης - Η Αγάπη

Βιογραφία Κώστα Ουράνη Μέρος Β'

Ο Ουράνης ασχολήθηκε με την ποίηση και με την ταξιδιωτική κυρίως πεζογραφία. Επίσης έγραψε διηγήματα, κριτικές μελέτες, μικρές πρόζες, και δοκίμια, με ξεχωριστή επίδοση σε θέματα εικαστικών τεχνών. Τέλος ασχολήθηκε με τη μετάφραση ξένων έργων.

Το έργο του αποτελείται κύρια από τις ποιητικές συλλογές: "Σαν όνειρα" 1909, "Spleen" (σημαίνει μελαγχολία, πλήξη) 1912, "Νοσταλγίες" 1920, την κριτική μελέτη "Κάρολος Μπωντλαίρ" 1918, τα ταξιδιωτικά βιβλία "Sol y Sombra" 1934, "Σινά, το Θεοβάδιστον Όρος" 1944, "Γλαυκοί Δρόμοι" 1947, "Ταξίδια στην Ελλάδα" 1949 και τη μυθιστορηματική βιογραφία "Αχιλλεύς Παράσχος". Μετά το θάνατό του, χάρη στις φροντίδες της δεύτερης γυναίκας του, της κριτικού Αλκη Θρύλου, ποιήματά του σκόρπια, δημοσιευμένα σε διάφορα περιοδικά κι εφημερίδες, καθώς κι εξαντλημένα βιβλία του, συγκεντρώθηκαν στη μεταθανάτια έκδοση με το γενικό τίτλο Ποιήματα (1953). Επίσης εκδόθηκαν (κι ορισμένα επανεκδόθηκαν) σε ομοιόμορφους τόμους, τα ταξιδιωτικά του: "Ιταλία" 1953, "Ισπανία" 1954, "Γλαυκοί δρόμοι" 1955, "Ελλάδα" 1956, "Από τον Ατλαντικό στη Μαύρη Θαλασσα" 1957, τα αφηγήματα, χρονογραφήματα, συνεντεύξεις κτλ.: "Αναβίωση" 1955, "Αποχρώσεις" 1956 και τα κριτικά του: "Δικοί μας και ξένοι" 1954 - 56, σε τρεις τόμους και "Στιγμιότυπα" 1958. Κύρια χαρακτηριστικά της λογοτεχνικής προσφοράς του Ουράνη είναι ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας, ο μελαγχολικός τόνος, η νοσταλγία, η πλήξη, η συγκρατημένη απελπισία, το ανεκπλήρωτο και η ρεμβαστική διάθεση φυγής.


Η Αγάπη

Δεν ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού
και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στυλωμένα:
- αν είναι νά 'ρθει, θε να 'ρθεί δίχως να νιώσεις από που
και, πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβησμένα,

θε να σου κλείσει απαλά με τ' άσπρα χέρια της τα δυο
τα μάτια που κουράστηκαν τους δρόμους να κοιτάνε.
Κι όταν, γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει: -Ποια 'μαι εγώ;
απ' της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια 'ναι.

Δεν ωφελεί να καρτεράς: αν είναι νά 'ρθει, θε να 'ρθεί.
Κλειστά όλα να 'ναι, θα τη δεις άξαφνα μπρος σου να βρεθεί
κι ανοίγοντας τα μπράτσα της πρώτη θα σ' αγκαλιάσει.

Ειδέ κι αν έχεις φωτεινό το σπίτι για να τη δεχτείς
και, σα φανεί, τρέξεις σ' αυτήν και μπρος στα πόδια της συρθείς,
αν είναι νά 'ρθει, θε να 'ρθεί - αλλιώς θα προσπεράσει!...

Κώστας Ουράνης - Περαστικές

Βιογραφία Κώστα Ουράνη, Μέρος Α'

Ο Κώστας Ουράνης, είναι ένας απ' τους πρώτους και τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους των ελλήνων νεορομαντικών ποιητών του μεσοπολέμου (Καρυωτάκης, Άγρας, Λαπαθιώτης, Παπανικολάου, Πολυδούρη, Εμμανουήλ, Πορφύρας, Φιλύρας, Κλέων Παράσχος κ.α.).

Το πραγματικό του όνομα ήταν Κώστας Νιάρχος ή, όπως το άλλαξε ο ίδιος, Νέαρχος. Γεννήθηκε το 1890 στην Κωνσταντινούπολη. Σε ηλικία 18 χρονών ήρθε στην Αθήνα κι εργάστηκε για λίγο στην εφημερίδα "Ακρόπολη". Κατόπιν, έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές τις οποίες παραμέλησε λόγω της μεγάλης του αγάπης στα ταξίδια (και στη μποέμικη ζωή). Έτσι, ενώ βρισκόταν στο Παρίσι, αρρώστησε από φυματίωση και παρέμεινε δύο χρόνια στο Νταβός της Ελβετίας. Εκεί γνώρισε την Πορτογαλλίδα Μανουέλα Σαντιάγκο και την παντρεύτηκε. Μετά από λίγα χρόνια χώρισε. Στη συνέχεια ξαναπαντρεύτηκε, αυτή τη φορά με τη συγγραφέα και κριτικό Ελένη Νεγρεπόντη, γνωστή με το ανδρικό ψευδώνυμο Άλκης Θρύλος. Το 1920 διορίστηκε γενικός πρόξενος στη Λισσαβώνα και το 1924 γύρισε στην Αθήνα κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Σαν ανταποκριτής λοιπόν και δημοσιογράφος ταξίδεψε πολύ και κατέγραφε τις εντυπώσεις απ' τα ταξίδια του. Όμως η υγεία του δεν αποκαταστάθηκε ποτέ, είχε πλέον κλονιστεί κι αντιμετώπιζε μόνιμα προβλήματα. Ειδικά, μετά την κατοχή, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Γι' αυτό, έπαψε τα ταξίδια κι αναγκάστηκε να περιοριστεί στην Αθήνα. Χρειάστηκε, μάλιστα, να νοσηλευθεί κατά καιρούς στο σανατόριο Παπανικολάου, στα Μελίσσια Αττικής. Στο σανατόριο αυτό πέθανε στις 12 Ιουλίου 1953 από καρδιακή προσβολή.


Περαστικές

Γυναίκες, που σας είδα σ' ένα τραίνο
τη στιγμή που κινούσε γι' άλλα μέρη,
γυναίκες, που σας είδα σ' άλλου χέρι
με γέλιο να περνάτε ευτυχισμένο,

γυναίκες, σε μπαλκόνια να κοιτάτε
στο κενό μ' ένα βλέμμα ξεχασμένο
ή από ένα πλοίο σαλπαρισμένο
μ' ένα μαντήλι αργά να χαιρετάτε.

Να ξέρατε με πόση νοσταλγία,
στα δειλινά τα βροχερά και κρύα,
σας ξαναφέρνω στην ανάμνησή μου,

γυναίκες, που περάσατε μιαν ώρα
απ' τη ζωή μου μέσα - και που τώρα
κρατάτε μου στα ξένα την ψυχή μου!

Κωνσταντίνος Χατζόπουλος - Στο Παραθύρι

Βιογραφία Κωνσταντίνου Χατζόπουλου Μέρος Β'

Ως λογοτέχνης, ήταν προικισμενος. Όσο αφορά την ποιητική του παραγωγή, το 1898 προχώρησε στην έκδοση δύο συλλογών: "Τραγούδια της Ερημιάς" και "Τα Ελεγεία και τα Ειδύλλια". Και οι δύο χρωματίζονται απ' τον πλούσιο διάκοσμο της ελληνικής φύσης, με μια συμβολιστική έκφραση. Η υπόλοιπη ποιητική δημιουργία του, από το 1900 ως το 1920, στεγάζεται σε δύο ακόμα συλλογές με τίτλους "Απλοί Τρόποι" και "Βραδινοί Θρύλοι". Κι εδώ η ποίησή του είναι σιγανή, με εναλλασσόμενα λυρικά μοτίβα και διάχυτους μουσικούς ρυθμούς, δεν διαρρέεται όμως ψυχολογικά απ' τα γνωρίσματα του ιδεολόγου Χατζόπουλου.

Ωστόσο, η σημαντικότερη προσφορά του Χατζόπουλου στη λογοτεχνία είναι η πεζογραφία (εκεί πείθει περισσότερο). Έγραψε νουβέλες ("Αγάπη στο Χωριό", "Υπεράνθρωπος" κ.α.), διηγήματα ("Τάσω", "Στο Σκοτάδι", "Το σπίτι του δασκάλου", "Αντάρτης" κ.α.), μυθιστορήματα ("Φθινόπωρο", "Ο Πύργος του Ακροπόταμου"). Ο Χατζόπουλος δημιούργησε κοινωνική πεζογραφία, που επηρέασε κι αυτόν ακόμα τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, αλλά και μεταγενέστερους ομότεχνούς του. Η καλλιέπεια του λόγου κι η καλλιέργεια του πνεύματος τον διακρίνουν και στα κριτικά του άρθρα και στα δοκίμιά του, που αποτελούν, επίσης, μια σημαντική προσφορά στην ελληνική λογοτεχνία. Πολύπτυχο, εξάλλου, είναι και το μεταφραστικό έργο του Χατζόπουλου, ιδίως το θεατρικό. Μετέφρασε κάπου 14 έργα του ευρωπαϊκού ρεπερτορίου, που τα περισσότερα ανέβηκαν με τη Μαρίκα Κοτοπούλη και τον Θωμά Οικονόμου.


Στο Παραθύρι

Καθότανε στο παραθύρι
κι επάνω του όπως είχε γείρει,
αυγή θαρρούσες και γελά.
Και γύρω απ' το παραθύρι
κυλούσε η μέρα σιγαλά,
σύννεφα διάβαιναν ψηλά,
ρόδα μυρίζανε - πολλά
ρόδα και κρίνα.

Και χάθηκε απ' το παραθύρι -
στην κλίνη που την έχουν γείρει
ρόδα τής σκόρπισαν πολλά,
στην κλίνη που την έχουν γείρει
θαμπό το βράδυ αργοκυλά,
τα σύννεφα περνούν θολά -
σβήνει η καμπάνα σιγαλά
στο παραθύρι.

Κωνσταντίνος Χατζόπουλος - Φθινόπωρο

Βιογραφία Κωνσταντίνου Χατζόπουλου Μέρος Α'

Ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος υπήρξε απ' τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στο νεοελληνικό πολιτισμικό γίγνεσθαι του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1868 και πέθανε εν πλώ στο Ιόνιο Πέλαγος, ταξιδεύοντας προς το Πρίντεζι της Ιταλίας το 1920. Το ισχυρό οικογενειακό του περιβάλλον τον προόριζε για τον πολιτικό στίβο, αυτός όμως είχε τη φιλοδοξία να γράψει την προσωπική του ιστορία "εις των ιδεών την πόλιν". Περιστασιακά (για ένα σύντομο διάστημα της ζωής του) άσκησε τη δικηγορία, αλλά λόγω της μεγάλης κτηματικής περιουσίας, που κληρονόμησε απ' τους θετούς γονείς του, εγκατέλειψε το επάγγελμά του κι έτσι στράφηκε στα Γράμματα.

Ως διανοούμενος ο Χατζόπουλος κινήθηκε σε τρεις βασικούς ιδεολογικούς άξονες, που ορίζονταν από τις ιστορικές πραγματικότητες της εποχής: τον δημοτικισμό, το εργατικό κίνημα και το σοσιαλισμό - μαρξισμό. Η δημοτική γλώσσα για τον Χατζόπουλο αποτελούσε το λειτουργικό όργανο επικοινωνίας για την αποτελεσματικότερη διαφώτιση και πολιτική χειραφέτηση πρωτίστως της εργατικής τάξης, αποσκοπώντας στο ιδεολογικό ζευγάρωμα δημοτικισμού και σοσιαλισμού. Ως απόρροια των πεποιθήσεων αυτών, ίδρυσε το 1909 (στη Γερμανία) τη "Σοσιαλιστική Δημοτικιστική Ένωση" με σκοπό να βοηθήσει το άπλωμα τόσο του Σοσιαλισμού, όσο και της δημοτικής γλώσσας στην ελληνική κοινωνία.

Βασισμένος στη μαρξιστική υλιστική αντίληψη της Ιστορίας, ο Χατζόπουλος υποστήριξε ότι τα κοινωνικά καθεστώτα δεν είναι παντοτινά. Υπόκεινται σε διαρκή μεταβολή κατά το ξετύλιγμα της Ιστορίας. Η άποψή του ήταν πως, αργά ή γρήγορα, θα ξεσπάσει και στην Ελλάδα η πάλη των τάξεων, ως αναγκαία συνέπεια της ολόπλευρης πίεσης που ασκεί το κεφάλαιο στην εργασία. Έβλεπε την "προλεταριακή επανάσταση" στην Ελλάδα ως ιστορική νομοτέλεια.


Φθινόπωρο

Άσε το φθινόπωρο
γύρω σου να στρώσει
τ' άνθη τα στερνά.
Μια ζωή πεθαίνει,
μια ζωή περνά.
Τάχα σε προσμένει
μια άνοιξη ξανά ;

Άσε το φθινόπωρο
γύρω σου ν' απλώσει
μια στερνή ευωδιά.
Μια φωνή σωπαίνει,
μια χαρά χαμένη
μέσα στην καρδιά -
τα στερνά τα φύλλα
παίρνει το φθινόπωρο
γύρω απ' τα κλαδιά.

Ιγνάτιος Αλεξίου - Θα Τραγουδώ

Ο Ιγvάτιος Αλεξίου γεννήθηκε το 1957 στην Κάπη της Λέσβου από γονείς Μικρασιάτες. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1973. 'Εχουν εκδοθεί τα εξής ποιητικά βιβλία του: Η Αγάπη Βρίσκεται Κει Που Το Φως Είναι Απλότης, Μέσα Από Το Φως, Φωτεινή Πράξη, Οι Ουρανοί Ανοίγουν, Ο Κόσμος Έχει Μια Φορά, Ότι Κράτησα, Οι Φωνές, Ζωή Και Πάλι, Απολογία Εν Λευκώ. Ακόμη, έχει γράψει κριτικές μελέτες για μεγάλους ποιητές, ενώ έχει κάνει και μια ιστορική μελέτη για τη Λέσβο σε σχέση με το 1821. Είναι μέλος της 'Ενωσης Ελλήνων λογοτεχνών.


Θα Τραγουδώ

Θα τραγουδώ για μια φωνή
που δεν έχει φωνή
παρά μονάχα την ανάσα.
Θα τραγουδώ για μια σιωπή
που πάντα υπάρχει.
Θα τραγουδώ για τον καθένα
που βρίσκεται στο τίποτα
και πλημμυρίζει σύνολο.
Θα τραγουδώ για την απέναντι φωνή
για να την ηρεμώ.
Θα τραγουδώ για τα μάτια
που με κοιτάν
όπως κι αν με θωρούν.

Διάττων Αβρός - Διάφορα Κείμενα

Διάφορα κείμενα αταξινόμητα

Περιεχόμενα

* Κώστας Στεργιόπουλος, Ή Αλλιώς, Η Λογοτεχνία Ως Η Τέταρτη Διάσταση!
* Ο Εξαίρετος Ποιητής Νίκος Β. Λαδάς
* Ο Φάκελος Καρυωτάκη Δε Θα Κλείσει Ποτέ
* Παιχνίδια Της Μνήμης

Διάττων Αβρός - Φάκελος Καρυωτάκη (Ποιητική Ανθολογία)

Ποιητική Ανθολογία «Φάκελος Καρυωτάκη»

Εδώ παρουσιάζονται ποιήματα διαφόρων δημιουργών μέσα στα οποία, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, υπάρχει ο Κώστας Καρυωτάκης.

Περιεχόμενα (ποιήματα που έχουν μέχρι στιγμής αναρτηθεί με αλφαβητική σειρά):

* Αβρός Διάττων - Το Μυστικό
* Αιλιανού Έφη - Κύκλος
* Βλαβιανός Χάρης - Μνήμη Καρυωτάκη
* Γαλάτης Μάκης - Πεσμένα Αγάλματα
* Γαλάτης Μάκης - Στερνό Όνειρο
* Κόρφης Τάσος - Για Κάποιο Νέο Μόνο
* Κόρφης Τάσος - Tea And Sympathy
* Λαδάς Νίκος Β. - Προειδοποίηση
* Λάσκαρης Χρίστος - Υπάλληλοι
* Λειβαδίτης Τάσος - Μικρή Νυχτερινή Ονειροπόληση
* Λεοντάρης Βύρων - Απόσπασμα ΙΙ
* Παναγιωτόπουλος Ι. Μ. - Καρυωτάκης
* Πολενάκης Σταμάτης - Τοπία Θανάτου (I)
* Πουλημενάκου Τζούλια - Σαν Ποίημα Του Καρυωτάκη
* Σαραντάρης Γιώργος - Λίγη Χαρά
* Σαχτούρης Μίλτος - Στο Φίλο Μου Θάνο Κωνσταντινίδη
* Σοφιανός Κώστας - Κώστας Καρυωτάκης
* Στεργιόπουλος Κώστας - Το Σήμαντρο

Διάττων Αβρός - Μονήρες Ρόπτρον

Ποιητική Συλλογή «Μονήρες Ρόπτρον»

Περιεχόμενα (ποιήματα που έχουν μέχρι στιγμής αναρτηθεί με αλφαβητική σειρά):

* Άθεοι Στίχοι
* Αιρετικός
* Αναδυομένη
* Άνισες Μάχες
* Βιωμένο Μέλλον
* Γραμμένο Για Άλλο Ποίημα
* Εν Πτώσει
* Έννοιες Συνυφασμένες
* Επιβάτες Ενός Σύγχρονου Τιτανικού
* Έρωτας Κελεύει
* Έτοιμοι
* Ευχή Για Το Τέλος
* Έφυγες
* Η Εισήγηση
* Η Φυσική Σταθερά
* Μονήρες Ρόπτρον
* Ο Ήχος Της Φυσαρμόνικας
* Οι Δολιχοδρόμοι Δεν Πρέπει Να Κουράζονται
* Οι Ποιητές Αρέσκονται Να Μένουν Σιωπηλοί
* Οι Ποιητές Εντεταλμένοι
* Οι Ρίμες Των Δέντρων
* Ονειρεύτηκα Πολύ
* Παιδικό Όνειρο
* Πάλι Η Ποίηση Λοιπόν
* Παραλληλισμοί
* Περί Αυτοκαταστροφής
* Περιεχόμενο Και Δυνατότητες Ενός Ποιήματος
* Ποίηση Εσύ
* Ποίηση Της Κόπωσης
* Ποιητική Βραδιά
* Σονέτο Για Μια Φωτογραφία
* Στο Τέλος Θα Μας Αρνηθεί
* Τα Βασικά Αντικείμενα
* Τα Δάνεια Του Μεσοπολέμου
* Τα Μεγάλα Έργα
* Τα Περιστέρια Μου
* Τεράστιο Πέλμα
* Της Χαράς Και Της Λύπης
* Το Μυστικό
* Το Ρολόι Του Ποιητή
* Του Έρωτα Η Μέθη
* 'Υαινες Του Φασισμού

Διάττων Αβρός - Η Ίδια Η Ζωή Μάς Υπαγορεύει Τη Δύση Της

Ποιητική Συλλογή «Η Ίδια Η Ζωή Μάς Υπαγορεύει Τη Δύση Της»

Περιεχόμενα (ποιήματα που έχουν μέχρι στιγμής αναρτηθεί με αλφαβητική σειρά):

* Ένα Κομμάτι Γυαλί
* Εξοικειωμένοι
* Η Σκακιέρα
* Πρόποσις
* Τα Περίστροφα Των Ποιητών (II)
* Το Κλάμα Των Γελωτοποιών
* Το Κλειδί
* Το Μήνυμα
* Το Τρένο Που Δε Θα Περάσει Ποτέ

Διάττων Αβρός - Η Μουσική Που Δε Μάθαμε

Ποιητική Συλλογή «Η Μουσική Που Δε Μάθαμε»

Περιεχόμενα (ποιήματα που έχουν μέχρι στιγμής αναρτηθεί με αλφαβητική σειρά):

* Και Είμαι Φρέαρ
* Νοσηρό
* Τα Απρόβλεπτα Των Αγαλμάτων
* Τα Σπαθιά
* Το Κρεβάτι Του Εφιάλτη
* Το Σιωπηλό Βλέμμα Του Φεγγαριού

Διάττων Αβρός - Χρώμα Ανεξίτηλο

Ποιητική Συλλογή «Χρώμα Ανεξίτηλο»

Περιεχόμενα (ποιήματα που έχουν μέχρι στιγμής αναρτηθεί με αλφαβητική σειρά):

* Δ. Π. Παπαδίτσας, Ο Αριθμός Ένα Σε Μεγέθυνση
* Εκστρατεία
* Η Αγρύπνια Στην Ποίηση Του Τάσου Λειβαδίτη
* Η Πεταλούδα Πάντα Θα Πετάξει (Κείμενο Για Τον Κ. Καρυωτάκη I ως V)
* Να Αξιωθούμε Ως Άνθρωποι
* Στον Κώστα Στεργιόπουλο
* Το Εμβαδόν Του Κενού
* Του Θανάτου
* Υπέρβασις

Διάττων Αβρός - Ένθεν Του Θανάτου (Κόκκινο Βαθύ)

Ποιητική Συλλογή «Ένθεν Του Θανάτου (Κόκκινο Βαθύ)»

Περιεχόμενα (τα ποιήματα παρουσιάζονται με αλφαβητική σειρά):

* Αντί Προλόγου (Παρακμή I και II)
* (Παρακμή III)
* Αδιέξοδο
* Αλλού...
* Ανάμνησις
* Αναστροφή
* Άνθος Και Δροσιά...
* Απόκλισις
* Άποψη Για Τη Ζωή
* Αυτές Οι Λέξεις Αρχίζουν Από Α
* Δεν Είδες...
* Δικαίωσις
* Είμαι Εδώ...
* Έλεγος
* Επίδοξοι Κένταυροι Ή Ο Σύντομος Καλπασμός Των Ονείρων
* Εσωτερικά
* Ευγενής Φιλοδοξία (Ωστόσο Αιμόφυρτη)
* Ζωηρά Αντίθεσις
* Ζωηρά Αντίθεσις (II)
* Η Θλίψη Των Ωρών
* Η Κρύπτη
* Ήλιοι Χλωμοί
* Ήττα
* Θάνατοι
* Ιχνηλασία Θανάσιμη
* Κι Αν Είχε Πάψει Να Ελπίζει...
* (Κι Αν Μόν' Ο Πόνος...)
* Κόκκινο Βαθύ
* Λήθη
* Μάνα
* Μάνα (II)
* Μέρες...
* Μέρες... (II)
* Μέσα Μου...
* Μοναξιά
* Ο Ποιητής Που Υφαίνει
* Ο Χορός Των Δαιμονισμένων
* Όλα Πλέον...
* Πάντα Σ' Εμάς...
* Παραίτησις
* Παρομοίωσις
* Παρομοίωσις (II)
* Πραγματικότητα
* Πτωτική Πτήση
* Σημαδεύοντας...
* Σιωπή
* Στη Δίνη Του Χρόνου
* Στη Δίνη του Χρόνου (II)
* Στροφές
* Συνάντηση Με Τη Μούσα
* Συνέπεια
* Τα Όπλα
* Τα Ψαλίδια
* Τη Μοίρα Του Ήλιου Θα Την Πούμε Εμείς
* Το Απόλυτο Μηδέν
* Το Θάνατο Απόψε...
* Ως Ενδεχόμενο
* J. B. Hutto
* John Lee Hooker
* Muddy Waters
* Σαν Επίλογος (Θέλω Να Φύγω)

Διάττων Αβρός - Κίτρινα Πεσμένα Φύλλα

Ποιητική Συλλογή «Κίτρινα Πεσμένα Φύλλα»

Η παρούσα ποιητική συλλογή, δυστυχώς, για προσωπικούς λόγους, αποσύρθηκε αμέσως μετά την έκδοσή της (το 1993). Στο μέλλον θα καταβληθεί προσπάθεια να καταγραφούν όσα ποιήματα έχουν διασωθεί.

Λόγος Ύπαρξης Αυτού Του Blog

Όλα αναφέρονται στην περιγραφή... Επειδή υπάρχει δρόμος που δεν έχει ακόμα διανυθεί. Επειδή υπάρχει λόγος που δεν έχει ακόμα ειπωθεί. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της ιστοσελίδας... Πόσο θα διαρκέσει η λειτουργία της; Αβέβαιο... Όπως όλα στη ζωή... Όπως και να 'χει, θα καταβληθεί πάσα δυνατή προσπάθεια για το καλύτερο...

Καλό μας ξεκίνημα!...