Μανώλης Αναγνωστάκης - Το Σκάκι

Έλα να παίξουμε...

Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου...
Ήταν για μένα μια φορά αγαπημένη.
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη.

Θα σου χαρίσω τους πύργους μου...
Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου.
Έχουν πεθάνει από καιρό,
πριν από μένα.

Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω...

Έλα να παίξουμε...

Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου,
κι ύστερα, τόσους στρατιώτες τι τους θέλω!
Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειρα...

Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω...

Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω
που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει
δρασκελώντας την μια άκρη ως την άλλη,

γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου,
μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά,
αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις...

Έλα να παίξουμε...

Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα...