Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

2 Χρόνια Λογοτεχνικοί Περίπατοι!

Τα 2α γενέθλιά της γιορτάζει η παρούσα ιστοσελίδα! Για να μη σας κουράζω όμως άλλο αγαπητοί μου φίλοι με παρόμοιου περιεχομένου αναρτήσεις, καθώς όλα τα σχετικά με τη σημερινή ημερομηνία περιγράφονται εδώ, μπαίνω κατευθείαν στο θέμα και σας παρουσιάζω μια έξοχη δημιουργία από ένα έξοχο μεσοπολεμικό Ποιητή! Το ποίημα έχουμε και την ευκαιρία να το ακούσουμε και στο audio που ακολουθεί (απ' το προσωπικό μου αρχείο)...


Μήτσος Παπανικολάου - Χειμώνας

Μαύροι δρόμοι του χειμώνα
στη γυμνή την εξοχή·
του αμαξιού τα φώτα μόνα
τρέχουν μέσα στη βροχή.

Μέσα στην ανεμοζάλη
πρώτη ερωτική βραδιά!
Τέτοιαν άνοιξη και πάλι
πού περίμενε η καρδιά;

Δυό κεφάλια πλάι – πλάι
το ένα φθινοπωρινό,
το άλλο δώρο από το Μάη,
δεν είν’ είκοσι χρονώ.

- Που σε βρήκα; Που σε βρήκα,
άνθος της αμυγδαλιάς;
Τα μαλλιά σου έχουν τη γλύκα
μιας χελιδονοφωλιάς.

Και τα μάτια, όπως τα κλείνεις
στο φιλί, μοιάζουν κι αυτά
με τα μάτια της Σελήνης
που κοιτούν πάντα κλειστά.

Eίσαι η νύχτα κι είσαι η μέρα,
είσαι ο πόνος κι η χαρά!
Γύρω μας, μες στον αέρα
κυματίζουνε φτερά:

Περιστέρια έχουνε φθάσει
από τόπους μακρινούς·
φέρνουν ανθισμένα δάση
και γαλάζιους ουρανούς.

...Και τ’ αμάξι, τρέχει, τρέχει
στην ασφαλτωμένη οδό.
Έξω από τα τζάμια βρέχει
κι ο χειμώνας είν’ εδώ...

2 σχόλια:

Alice Iocco είπε...

Να τα εκατοστήσει φίλε μου!
Πολύ ωραίο το ποίημα :)

Διάττων είπε...

Μήτσος Παπανικολάου! Ίσως ο πιο περιεκτικός Έλληνας Ποιητής! (άποψη ενός "εξίσου" μεσοπολεμικού)... :))

 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design