Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
Τα βράδια συνήθως αγρυπνώ και περιποιούμαι τα λουλούδια
που είναι ζωγραφισμένα στο κάλυμμα του καναπέ.
Σκέφτομαι πως κάποτε κι εκείνα θ' ανθίσουν
οι νεκροί θα ξαναγυρίσουν
τ' αγάλματα θα θυμηθούν και θα ξαναμιλήσουν
οι εραστές ειρήνη θα κλείσουν
αυτοί που άργησαν το χαμένο καιρό θα ξανακερδίσουν
κι οι Ποιητές το βάθος της αβύσσου θα μετρήσουν.
(απ' τη μεταθανάτια ποιητική συλλογή "Τα Χειρόγραφα Του Φθινοπώρου", το 1990)
2 σχόλια:
Τι όμορφο που είναι!
Αναρίθμητες εικόνες ξεπηδούν απ'τους στίχους...
Καλημέρα Δ.Α.
Ναι, είναι σπάνιο να βρεις ποίημα του Λειβαδίτη που δεν είναι ωραίο. Το συγκεκριμένο το παρουσίασα γιατί μ' αυτό ο Λειβαδίτης δείχνει (φαίνεται στον τελευταίο στίχο) πως έρχεται απ' το ίδιο δρόμο μ' αυτόν του Καρυωτάκη. Γι' αυτό κι έχω ετικέτα "Φάκελος Καρυωτάκη". Με τον καιρό θα παρουσιάσω κι άλλα ποιήματα που ανήκουν στο "Φάκελο"... Καλό σου μεσημέρι Αλίκη...
Δημοσίευση σχολίου