Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Διονύσιος Σολωμός - Η Σκιά Του Ομήρου

Κεντρικό πρόσωπο της Επτανησιακής σχολής, ο Διονύσιος Σολωμός (8 Απρίλη 1798 - 9 Φλεβάρη 1857) θεωρείται ο εθνικός ποιητής της χώρας μας, όχι μόνο γιατί έγραψε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και γιατί αξιοποίησε την προγενέστερη ποιητική παράδοση (κρητική λογοτεχνία, δημοτικό τραγούδι) κι ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε συστηματικά τη δημοτική γλώσσα κι άνοιξε τον δρόμο για τη χρησιμοποίησή της στη λογοτεχνία.

Εκτός απ' τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν (ποίημα που τον έκανε γνωστό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη), τα σπουδαιότερα έργα του είναι: Ο Κρητικός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Πόρφυρας, Η Γυναίκα της Ζάκυθος, Λάμπρος κ.α. Το βασικό χαρακτηριστικό της ποιητικής παραγωγής του είναι η αποσπασματική μορφή: κανένα απ' τα ποιήματα που έγραψε μετά τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν δεν είναι ολοκληρωμένο...


Η Σκιά Του Ομήρου (Απόσπασμα)

Έλαμπε αχνά το φεγγαράκι, ειρήνη
όλη, όλη τη φύση ακινητούσε,
και μέσα από την έρημη την κλίνη
τ' αηδόνι τα παράπονα αρχινούσε.
Τριγύρω γύρω η νυχτική γαλήνη
τη γλυκύτατη κλάψα ηχολογούσε.
Αναπάντεχα, βαθύς ύπνος με πιάνει
κι ομπροστά μου ένας γέροντας μου εφάνη.

Στο ακρογιάλι αναπαύονταν ο γέρος.
Στα παλαιά τα ρούχα τα σχισμένα,
γλυκά γλυκά το φύσημα του αέρος
τ' αριά μαλλιά του εσκόρπαε τ' ασπρισμένα,
κι αυτός εις το πολύαστρον του αιθέρος
τα μάτια εστριφογύριζε σβησμένα.
Αγάλι αγάλι ασηκώθη από χάμου,
κι ωσάν να 'χε το φως του, ήλθε κοντά μου.
 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design