Κωστής Παλαμάς - Ο Τάφος

Καταγόμενος από ηρωικούς προγόνους, ζώντας στο Μεσολόγγι, μετά το θάνατο των γονιών του, γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του, ο Παλαμάς εμπνέεται απ' τη λιμνοθάλασσα του τόπου του αλλά κι απ' τη θλίψη της ψυχής του.

Το έργο του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο όμως και με την ιστορία της πατρίδας μας. Εμπνευσμένος απ' την Κρητική επανάσταση, δημιουργεί την ποιητική του συλλογή «Ίαμβοι Κι Ανάπαιστοι», επηρεασμένος απ' το Μακεδονικό Αγώνα γράφει το «Δωδεκάλογο Του Γύφτου» και τη «Φλογέρα Του Βασιλιά» και με την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896 γράφει τον «Ύμνο των Αγώνων».

Ως κύριος εκπρόσωπος της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, δημιούργησε μεγάλες ποιητικές συλλογές όπως «Η Ασάλευτη Ζωή» καθώς και πεζογραφήματα, όπως «Ο Θάνατος Του Παληκαριού»... Ο θάνατος του γιου του ήταν η αφορμή για τη δημιουργία της εξαιρετικής ποιητικής του σύνθεσης «Ο Τάφος».

Απόσπασμα απ' τ' ομώνυμο ποίημα ακούμε στο audio που ακολουθεί απ' τη φωνή του ίδιου του Ποιητή.

Ο Τάφος

Ήσυχα και σιγαλά,
διψώντας τα φιλιά μας,
απ' τ' άγνωστο γλιστράς
μέσα στην αγκαλιά μας.

Ώς κι η βαρυχειμωνιά,
μ' αιφνίδια καλοσύνη,
ήσυχη και σιγαλή
σε δέχτηκε κι εκείνη.

Ήσυχα και σιγαλά
σε χάιδευεν ο αέρας,                
της νυχτός ηλιόφεγγο
κι ονείρεμα της μέρας.

Ήσυχα και σιγαλά
μας γέμιζες το σπίτι,
γλύκα του κεχριμπαριού
και χάρη του μαγνήτη.

Ήσυχα και σιγαλά,
ζούσε από σε το σπίτι,
ομορφιά τ' αυγερινού
και φως του αποσπερίτη.         

Ήσυχα και σιγαλά,
φεγγάρια, ω στόμα, ω μάτι,
μιαν αυγούλα σβήσατε
στο φονικό κρεβάτι.

Ήσυχα και σιγαλά,
και μ' όλα τα φιλιά μας,
γύρισες προς τ' άγνωστο
μέσ' απ' την αγκαλιά μας.

Ήσυχα και σιγαλά,
ω λόγε, ω στίχε, ω ρίμα,          
σπείρετε τ' αμάραντα
στ' απίστευτο το μνήμα!