Τώρα ανασαίνεις στο μισόφωτο,
διακρίνω τον αυχένα σου, το πρόσωπό σου.
Ύστερα όλα σβήνουν.
Μένει ο διάδρομος, η πόρτα με τις σανίδες.
Πιο πέρα η φωνή σου αμύνεται για το βράδυ.
Και δεν υπάρχουν πουλιά.
Σκουπίζεις τις αράχνες απ' τη σκοτεινή γιορτή.
Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012
Τάκης Σινόπουλος - Η Γιορτή
Τώρα ανασαίνεις στο μισόφωτο,
διακρίνω τον αυχένα σου, το πρόσωπό σου.
Ύστερα όλα σβήνουν.
Μένει ο διάδρομος, η πόρτα με τις σανίδες.
Πιο πέρα η φωνή σου αμύνεται για το βράδυ.
Και δεν υπάρχουν πουλιά.
Σκουπίζεις τις αράχνες απ' τη σκοτεινή γιορτή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου