Ο Δημήτρης Μιχαλάκος ξεκίνησε την παρουσία του στα ελληνικά γράμματα, το 1989, με τη συλλογή "Χαμηλόφωνα Αντίο". Έξι χρόνια αργότερα έκανε πάλι την εμφάνισή του με το βιβλίο "Το Ευαγγέλιο Των Δειλινών" (και οι δύο συλλογές κυκλοφορούν απ' τις εκδόσεις Πλέθρον). Δε γνωρίζω όμως αν έχει προβεί και σε κάποια άλλη έκδοση στο επόμενο διάστημα, μέχρι τις μέρες μας... Ο Ποιητής ζει στην Αθήνα κι εργάζεται ως προγραμματιστής. Είναι παντρεμένος κι έχει ένα γιο...Σας παρουσιάζω δυο πολύ ωραία ποιήματά του (ελπίζω να συμφωνήσετε μαζί μου)...
Χωρίς Πυξίδα
(απ' την ποιητική συλλογή "Χαμηλόφωνα Αντίο", το 1989)
Κι εγώ σ' ένα σταυροδρόμι θα μείνω χωρίς πυξίδα.
Κάθε κομμάτι μου αλλού θα ταξιδεύει
και αλλού θα πεθαίνει.
Τώρα που η ζωή μου φεύγει σα σιωπηλός στίχος
και δεν κατάλαβε τι φυτεύτηκε στην ψυχή της,
ήρθε το δείλι.
Πώς να σου το πω...
Ίσως να μη μας ξαναβρεί
κανείς ποτέ.
Σπάσε Το Κέλυφος
(απ' την ποιητική συλλογή "Το Ευαγγέλιο Των Δειλινών", το 1995)
Σπάσε το κέλυφος
και πιάσε το πρώτο μήνυμα που θα σου έρθει.
Θαύμασε τούτη την καθημερινότητα
που τη διαλαλεί ο πρωινός αέρας.
Σμίξε μαζί της στις απαλές γραμμές των οριζόντων.
Καταδέξου τον κρίνο της.
Σου ψιθυρίζουν οι ουρανοί.
7 σχόλια:
Ο ποιητής μου είναι τελείως άγνωστος ,μα τα ποιήματά του είναι καταπληκτικά και σ'ευχαριστώ φίλε μου. Είχα καιρό να διαβάσω ποίηση κι έκανα μερικές επαναληπτικές(χαρακτηριστικό μου για την ποίηση χιχιχι) αναγνώσεις σ'αυτά τα δυό.....
Ποίηση και Μουσική, Αλίκη, είναι οι δυο μεγάλες μου αγάπες στο χώρο των Τεχνών. Ειδικά με την Ποίηση έχω στο παρελθόν συνδεθεί περισσότερο. Θα ήθελα να κάνω πιο συχνά σχετικές αναρτήσεις αλλά τελικά αυτό δεν είναι εφικτό, για πολλούς λόγους. Και δε φταίνε μόνο οι άλλοι, δυστυχώς έχουν προηγηθεί σφάλματα δικά μου (εδώ και αρκετά χρόνια). Δεν είναι όμως η κατάλληλη στιγμή να διερευνηθεί περισσότερο το θέμα αυτό...
Χάρηκα για άλλη μια φορά που άφησες το σχόλιό σου. Θα ακολουθήσουν άλλες δυο ακόμα σχετικές αναρτήσεις αγαπητή μου φίλη...
Πολύ ωραία η επιλογή σου να κάνεις και κάποιο αφιέρωμα στην ποίηση.Για τον Μιχαλάκο είχα ακούσι παλαιότερα ,αλλά δεν έτυχε να διαβάσω ποιήματά του.
"Κι εγώ σ' ένα σταυροδρόμι θα μείνω χωρίς πυξίδα.
Κάθε κομμάτι μου αλλού θα ταξιδεύει
και αλλού θα πεθαίνει."
Υπέροχοι στίχοι πραγματικά πολύ ωραίοι...Καλό σου βράδυ
Τα σχόλιά σου πάντα ξεχωρίζουν και πάντα με συγκινούν αγαπητή μου φίλη...
Καλό σου βράδυ. Θα συνεχίσουμε με Ποίηση και στις επόμενες δυο αναρτήσεις...
Εξαιρετικοί στίχοι, θα συμφωνήσω με τις άλλες δύο κυρίες.
Χαίρομαι να γνωρίζω νέους ποιητές που είναι συγχρόνως και άνθρωποι της καθημερινότητας.
Εύχομαι καλό τριήμερο του Αγίου Πνεύματος και καλή δύναμη αγαπητέ Διάττων.
Πολύ όμορφα τα ποιήματα που διάλεξες να μεταφέρεις ενός ποιητή που δεν γνώριζα. Ωραίες μουσικές και ποιητικές επιλογές...
...και σαν πολλές δεσποινίδες να μαζευτήκαμε! :))
@ Βασιλική
Καλό είναι να γνωρίζουμε Ποιητές, όπως ακριβώς τους περιέγραψες... άνθρωποι καθημερινοί, που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί. Χαίρομαι, επίσης, που σου άρεσαν τα ποιήματα της σημερινής ανάρτησης.
Ανταποδίδω τις ευχές σου αγαπητή μου φίλη. Να περάσεις ένα ευχάριστο τριήμερο κι εσύ...
@ Μαριάνα
Προσπαθώ να δίνω και στην Ποίηση τον απαραίτητο χώρο και χρόνο που της πρέπει στην παρούσα ιστοσελίδα. Καλό είναι επίσης να εστιάζουμε και σε πνευματικούς ανθρώπους που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί. Τους μεγάλους Λογοτέχνες, έτσι κι αλλιώς (είτε λίγο είτε πολύ) τους ξέρουμε...
Σ' ευχαριστώ και για την εύθυμη νότα που έδωσες στο σχόλιό σου...
Δημοσίευση σχολίου