Φάνης Χηνάς. Προικισμένος ηθοποιός, αθόρυβος και ουσιαστικός. Γεννήθηκε το 1940 στην Μαραθιά Καρπενησίου. Αν και είχε μια αξιόλογη πορεία στο θέατρο και στον κινηματογράφο, δυστυχώς, το μεγάλο του ταλέντο δεν αξιοποιήθηκε όσο θα 'πρεπε...Παρουσιάζει την εξής Φιλμογραφία
Une Balle Au Coeur (Μια Σφαίρα Στην Καρδιά) 1965, Μεγάλη Μου Αγάπη 1966, Εμείς Οι Αμαρτωλοί 1966, Το Πρόσωπο Της Μέδουσας 1966, Κοινωνία, Ώρα Μηδέν 1966, Βόρτεξ 1967, Μαντώ Μαυρογένους 1971, Αέρα Αέρα Αέρα 1972, Ναι, Μεν, Αλλά...1972, Ζήτημα Ζωής Και Θανάτου 1973, Μπορντέλο 1985, Αλταμίρα (μικρού μήκους) 1986, Knock Out 1986, Γκολφ Στρημ (μικρού μήκους) 1991...
Μοναχική φύση, τα τελευταία χρόνια υπέφερε από αλκοολισμό (όπως πολλοί, άλλωστε, διαλέγουμε τη δική μας μέθοδο αυτοκαταστροφής). Πέθανε το 1992 στο νοσοκομείο του Βόλου από εγκεφαλίτιδα. Η κηδεία του έγινε στη γενέτειρά του, το Καρπενήσι.
Σα φόρο τιμής στο πρόσωπο του διακεκριμένου ηθοποιού, το Δημοτικό Θέατρο Δάφνης (Ηλία Ηλιού & Ηλιουπόλεως 77), φέρει το όνομά του.
Τον ακούμε σε μια χαρακτηριστική, πιστή απαγγελία του ποιήματος "Πρέβεζα" του Κώστα Καρυωτάκη. Βρισκόταν, άλλωστε πολύ κοντά στον Ποιητή, λόγω ψυχοσύνθεσης... Προειδοποιώ για την ελαφρώς κακή ποιότητα του ήχου καθώς η ηχογράφηση έγινε πριν 20 περίπου χρόνια (απλά, τώρα έγινε η μετατροπή της κασέτας σε ψηφιακό ήχο). Απ' το προσωπικό μου αρχείο...
11 σχόλια:
Συγκλονιστικό,αγαπητέ μου Διάττοντα....
Ανατριχιάζω....
Σ΄ευχαριστώ που μοιράζεσαι μαζί μας όλα αυτά τα σπάνια και πολύτιμα...!!!
Γλυκιά μέρα εύχομαι...
Όντως είναι πολύ ωραίο να μαθαίνουμε καινούρια πράματα...
Ποιός τον ήξερε ως τώρα;
Τουλάχιστον θα έχω μια ιδέα...
Υπεροχο .
Απο τους πολυαγαπημενους βεβαιως ο Καρυωτάκης οπως ειπες και συ λογω "ψυχοσύνθεσης"..
Σπάνιο το απόσπασμα σίγουρα και ευχαριστώ που το μοιράζεσαι!!!
Ο Καρυωτάκης και εμένα από τους αγαπημένους μου επίσης λόγω ψυχοσύνθεσης.
καλημέρα φίλε Διάττοντα!
Θάνατος είν' οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.
Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη ο ήλιος,
θάνατος μέσα στους θανάτους.
Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει,
για να ζυγίσει, μιά "ελλιπή" μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.
Βάσις, Φρουρά, Εξακονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε τη μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης,
πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα.
Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"υπάρχω;" λες, κι ύστερα: "δεν υπάρχεις!"
Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος Νομάρχης.
'Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους αυτούς,
ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.
Κ.Γ.ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
Λόγω της ισχυρής μου συγκίνησης δεν μπόρεσα να πω στο πρώτο μου σχόλιο κάτι για το ποίημα καθεαυτό.
Πολλοί θεωρούν πως έχει γραφτεί για ν΄αποδώσει τη μελαγχολική ζωή μιας επαρχιακής πόλης στα χρόνια του ποιητή.
Με πικρία όμως διαπιστώνουμε πως η ασφυξία και η ψεύτικη , υποκριτική , αλλοτριωμένη ζωή των ημερών εκείνων όχι απλώς δε μειώθηκε με το πέρασμα του χρόνου μα το αντίθετο ακριβώς: φροντίσαμε να της εξασφαλίσουμε περισσότερο ζωτικό χώρο για ν΄απλωθεί γύρω μας και μέσα μας, "φροντίζοντας παράλληλα επιμελώς για τους δικούς μας τρόπους αυτοκαταστροφής"....
Καλησπέρα Διάττοντα, όσο καλύτερη γίνεται
Σ' ευχαριστούμε για το μοίρασμα.
Η "ψυχοσύνθεση" του Καρυωτάκη ακόμα ακουμπά όλες μας τις αισθήσεις. Κρίμα που ο Φάνης Χηνάς δεν είχε την καριέρα που ταίριαζε στο ταλέντο του.
Καλό σου βράδυ
Πραγματικά είναι πολύ καλό και καταπληκτική απόδοση παρά τον άσχημο ήχο...
Καλλά κάνεις και συνεχίζεις να πραγματοποιείς αντίστοιχες αναρτήσεις... αξίζουν...
Καλημέρα
Apisteyth eirwnia....lyph...aganakthsh ! Akoma ki ayta poy eirwneyetai einai toso epikaira !
Xairomai poy enas poihths twn ''efhbwn'' aggizei ki akoma megalyteroys se hlhkia kai toys fernei pio konta...
τώρα πες μου,δεν είναι σα να γράφτηκε για το σήμερα;
Αυτό το ποίημα τσακίζει κόκκαλα.
Πολύ όμορφη απαγγελια έχει κάνει και ο Σαββίδης.
Αν είχα favourites αυτο το βιντεάκι σου θα έμπαινε σούμπιτο στα αγαπημένα μου))
Αναμένω το αφιέρωμα σου με ανυπομονησία.
Ήταν η πιο όμορφη απαγγελία που έχω ακούσει για αυτό το ποίημα!!
Αβίαστα "ρέει" ο στίχος από το στόμα του Χηνά, σα να το έγραψε ο ίδιος!!
Προσπαθώ να φανταστώ ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα της συνάντησης αυτών των δύο ανθρώπων;;
Ο ένας: η σκέψη
Ο άλλος: η έκφραση (της σκέψης)!
(Ίσως είμαι υπερβολική!!)
ο Φάνης Χηνάς βρισκόταν, από πλευράς ψυχοσύνθεσης, πολύ κοντά στον Κώστα Καρυωτάκη. Κι απ' ότι βλέπεις κοσμούν και οι δύο το blog μου. Ίσως γι' αυτό, λόγω ψυχοσύνθεσης...
Δημοσίευση σχολίου