Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Αλέξανδρος Μπάρας - Τα Εσπέρια

Ο Αλέξανδρος Μπάρας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Μενέλαου Αναγνωστόπουλου) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1906 και πέθανε στην Αθήνα το 1990. Στα εφηβικά του χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή έζησε για περισσότερο από δυο χρόνια στο Κάιρο της Αιγύπτου κοντά σε συγγενείς του. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να αποφοιτήσει ποτέ. Εργάστηκε για τριανταπέντε χρόνια ως υπάλληλος του Διπλωματικού Σώματος στο ελληνικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης και από το 1966 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ταξίδεψε ανά τον κόσμο.

Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε με δημοσιεύσεις ποιημάτων σε εφημερίδες του Καΐρου και της Κωνσταντινούπολης. Το 1929 έγινε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους με τη δημοσίευση στο περιοδικό Αλεξανδρινά Γράμματα του ποιήματος "Η Κλεοπάτρα, η Σεμίραμις και η Θεοδώρα", που θεωρήθηκε πρωτοποριακό για εκείνα τα χρόνια. Συνεργάστηκε επίσης με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής του.

Το κύριο μέρος του έργου του Αλέξανδρου Μπάρα, αφορά Ποίηση, Πεζογραφία και Μεταφράσεις, αλλά ασχολήθηκε ακόμα με την αρθρογραφία και την ταξιδιωτική λογοτεχνία. Οι μελετητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας τοποθετούν το έργο του στο μεταίχμιο ανάμεσα στη μεσοπολεμική και τη νεώτερη ελληνική ποίηση, η οποία συνδυάζει επιρροές από την ειρωνεία του Καβάφη, τον κοσμοπολιτισμό του Κώστα Ουράνη, το πικρό χιούμορ του Καρυωτάκη και τις τάσεις της γαλλικής συμβολιστικής ποίησης.

Εργογραφία

Ι. Ποίηση

Συνθέσεις, Βιβλίο πρώτο, έκδοση 1933.
Συνθέσεις, Βιβλίο δεύτερο, έκδοση 1938.
Συνθέσεις, Βιβλίο τρίτο, έκδοση 1953.
Ποιήματα 1933-1953, έκδοση 1953, και 1954.
Συνθέσεις, Βιβλίο τέταρτο, έκδοση 1973.
Άθροισμα, Ποίηση 1933 - 1983, έκδοση 1983.

ΙΙ. Πεζογραφία

Φάσεις (αφηγήματα) 1978.

ΙΙΙ. Μεταφράσεις

Όρχαν Βελή, Είκοσι ποιήματα μεταφρασμένα από τον Αλέξανδρο Μπάρα, 1954.
Μπωντλαίρ, 16 ποιήματα, 1970.
Ρεμπώ, Μεθυσμένο καράβι, 1970.
Αραγκόν, Τα μάτια της Έλσας, 1970.
Προσεγγίσεις στη γαλλική ποίηση, 1986.

(πηγή http://artacthellas.blogspot.com)


Τα Εσπέρια

Βράδυ...

Στα ελαιώδη νερά του λιμανιού,
μετακινείται κύκνεια
ένα μεγάλο πλοίο,
μετακινείται παίρνοντας
κατεύθυνση προς τ' ανοιχτά,
μ' εκείνο το περιφρονητικό του μεγαλείο
των μακρινών αναχωρήσεων...

Κι ίσως δεν είναι πλοίο,
ίσως είναι το παν που φεύγει,
όλα που φεύγουν. Όλα!

3 σχόλια:

Δανάη είπε...

"Στα ελαιώδη νερά του λιμανιού,
μετακινείται κύκνεια
ένα μεγάλο πλοίο,
μετακινείται παίρνοντας
κατεύθυνση προς τ' ανοιχτά,
μ' εκείνο το περιφρονητικό του μεγαλείο
των μακρινών αναχωρήσεων"
...

Ισχυρότατα υποβλητική εικόνα...
Ο ποιητής -επιβάτης ο ίδιος- στο φευγαλέο πλοίο της ζωής παρακολουθεί εκ των έσω τη ρυθμική αναχώρηση(πλοίο- μεγαλείο)...
Κι όμως...έχοντας τόσο βαθιά εσωτερικεύσει αυτή τη μελαγχολική αίσθηση της ανεπίστρεπτης και αναπότρεπτης φυγής είναι τελικά σα να την καταργεί...
Δύσκολα θα χαρακτήριζα απλώς μελαγχολικό κι απαισιόδοξο ένα τέτοιο ποίημα χωρίς να επισημάνω μια οξύμωρη γλυκύτητα που εισπράττω...
Είναι αυτό που απλά λέει ο λαός
" μοιρασμένη θλίψη- μισή θλίψη". Κι ο ποιητής ποιεί-ναυπηγεί το κενό μέσα μας και ταυτόχρονα τοποθετεί στη θέση του μια βιωματική πληρότητα αναντικατάστατη...
Ακριβώς αυτήν που με κάνει να λατρεύω την ποίηση...

Καλησπέρα γλυκιά,καλέ μου Διάττοντα

Μαρια Νικολαου είπε...

Κι ίσως δεν είναι πλοίο,
ίσως είναι το παν που φέυγει,
όλα που φεύγουν. Όλα!
------------------
Θα κρατήσω αυτες τις λεξεις και θα πω ενα μπράβο για την συγκεκριμενη εγγραφή.
Οπως επισης και μια γλυκια καλημερα

foteinisou είπε...

Ένα χρόνο περίπου μετά ...
ανεβάζω το ίδιο ποίημα!!!
Από ολόκληρο βιβλίο που έχω με ποιήματά του...

Αυτό που έχω να πω είναι ότι "μερικές φορές κάποια πνεύματα συναντώνται..."!!
Και οι συναντήσεις αυτές μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες!!

Να είσαι καλά και να περάσεις πολύ ωραία!!!
Χαιρετισμούς!!!

 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design