Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
Κόρη αφέθη...
ξεχύθη σα μέθη.
Πού να πηγαίνει;
Τρέχει ακόμα.
Τ' άλικο είδα στόμα.
Ω, φιλημένη!
Πόσ' η χαρά της!
Είν' η πρώτη φορά της;
Πλέρια το δείχνει.
Θα ξαποστάσει;
Ακολουθώ με βιάση.
Μεστά τα ίχνη.
Όνειρο κι αυτό!
Τι να κρύψω; Να κρυφτώ;
Έρωτα στέψη!
Αιθέριο κορμί!
Απ' την πρώτη στιγμή
έχω πιστέψει!
Ίριδες κήποι.
Λησμονιέται η λύπη,
τώρα οι πόθοι!
Άνθη σκορπάει,
καρδιά που αγαπάει,
κόρη που νιώθει.
Γράφω μια λέξη.
Αχ, πώς να την προσέξει!
Τρέμω εντός μου.
Κι όλο απλώνει,
ομορφιά που τυφλώνει.
Χάνω το φως μου!
Φλεβάρης 2009
14 σχόλια:
ΔΙΑΤΤΟΝΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
ΑΒΡΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ
ΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ
Ή ΦΙΛΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ;.........
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!
Και η περίσσια συλλαβή ,
μπουμπούκι φιλιολούλουδου
την ποίησή σου να μπολιάζει
...
Η ΕΥΧΗ ΜΟΥ.....
Διάττων...
τα σέβη μου...
Μονο που ξερεις... να ... εκλεψα τη φωτογραφια... και την εβαλα εδω...
με την αδεια σου φανταζομαι να στολισουμε κατι ομορφο...
http://wartg.blogspot.com
Δια Διός υδάτινα Δανάης μονοπάτια έφτασα στη γωνία σου
και μαγεύτηκα από τα τα γεμάτα αγάπη νοήματά σου!
---
Εξαιρετικοί στίχοι!
Σε περιμένω να τα λέμε και από μένα...
κατα κόσμον Δημήτρης.
Είναι τόσο παιχνιδιάρικα κομψό κι ερωτικό.
είναι μέθη .καλά που ήρθεσ να με βρείς και σε ακολούθησα.μεθυστικά ονείρατα και αλλοπαρμένα
Ενδιαφέρουσα ιδέα η μορφοποίηση ποιήματος, διατηρώντας στις στροφές τη φόρμα του χάι κου.
Την καλησπέρα μου.
Θα μιλήσω χωρίς ήχο στο λαιμό.
Και στον ατμό της σιωπής πνίγοντας τον εαυτό μου, αφήνω χώρο για σένα!!!!
Απλά ..μαγεμένη!!!
"Γράφω μια λέξη.
Αχ, πώς να την προσέξει!
Τρέμω εντός μου."
Τόση ευαισθησία ..
σε τρεις γραμμές..
Η ανασφάλεια μιας ερωτευμένης καρδιάς..
Υπέροχα Λακωνικό!!
Δεν είχα τοποθετηθεί για να ευχαριστήσω τους προηγούμενους σχολιαστές μου, έστω, το κάνω τώρα στο τέλος...
Δεν ήξερα ότι γράφεις Διάττων...
Ρομαντικότατο!
Καλό σου ξημέρωμα...
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου Μαριάνα...
Καλημερα! Πανεμορφο ποιημα!
Θαυμαζω την τεχνη των χαικου και εκεινους που την εχουν κατακτησει!
Ευχαριστώ κι εσένα αγαπητή μου φίλη για το σχόλιό σου...
Δημοσίευση σχολίου