Έφη Αιλιανού - Σκόρπιοι Στίχοι

Του κόσμου τώρα ο σφυγμός χτυπά στις φλέβες μας
που παν να σπάσουν.

Ανάμεσά μας τίποτα που να μην είναι αλήθεια,
δεν πρέπει να χωρέσει.

Δεν ήταν όμως τίποτα για μας πια φυλαγμένο.
Από καιρό τα είχαν ψευτίσει όλα οι έμποροι,
κι οι μεταπράτες στο σφυρί τα είχαν βγάλει.
Διστακτικά ψελλίσαμε το σύνθημα
που απ' της κόλασης τον κύκλο θα μας έβγαζε.
Κανείς το παρασύνθημα δεν ήξερε!

Είμαστε δεμένοι στη χώρα των ίσκιων.

Αφού το θαύμα μέσα σου δεν είναι,
μην ψάχνεις.
Δε θα το βρεις πουθενά.
Καθένας έχει το δικό του Θάνατο.

Ποιο τ' όφελος να παρατείνεις μια ζωή
δίχως του έρωτα τη λάμψη και της νιότης...

Μα όσο κι αν το ξέρεις πως δε φτάνει
η λάμψη της καρδιάς σου
το σκηνικό του ζόφου για ν' αλλάξει
το φως ποτέ ν' αποζητάς μην πάψεις.

Δεν είναι τίποτα η ζωή κι είναι το παν.

Ωστόσο κάτω απ' τη χλόη περιμένουν οι νεκροί
βέβαιοι για τη νίκη τους.


ΣΧΟΛΙΟ: Οι στίχοι αυτοί της Έφης Αιλιανού δεν ανήκουν σε κάποιο συγκεκριμένο ποίημα αλλά προέρχονται, μεμονωμένοι, απ' όλο το ποιητικό της έργο. Θέλοντας λοιπόν να τους αναδείξω, τους συμπεριέλαβα κάτω απ' το γενικό κι ενιαίο τίτλο "Σκόρπιοι Στίχοι".