Έφη Αιλιανού - Ο Βυθός

Η Έφη Αιλιανού (1924-1993) γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα της Πελοποννήσου. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και στο Εθνικό Ωδείο (δίπλωμα βιολιού). Από το 1948 ως το 1986 διετέλεσε στέλεχος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών και καθηγήτρια στο Ωδείο Αθηνών.

Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την ποιητική συλλογή "Τραγούδια του μαύρου καπετάνιου και της ηλιογέννητης". Ακολούθησαν οι συλλογές: Δώδεκα παραλλαγές στο γεφύρι της Άρτας (1958), Ελεγείες (1966), Θάλασσα του ζόφου (1973), Κατοπτρισμοί (1976), Η Ευρυδίκη στο φως (1980), Θάλασσα Κυθήρων (1983), Το βλέμμα της Μέδουσας (1987), Τα ποιήματα τόμος Ι (1989), Τα ποιήματα τόμος ΙΙ (1990). Τιμήθηκε με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1990). Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.


Ο Βυθός

Έρχονται και ξανάρχονται
πάντα τα κύματα
κι η ζωή σπαρταράει στον αφρό.
Μια αιώνια, βαθιά ταραχή, δίχως τέλος...
Ο βυθός είναι πάντα γαλήνιος.
Πηγαίνω σ' αυτόν, να μη βλέπω τα κύματα...