Μυρτιώτισσα - Χωρισμός

...συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση...

Η Μυρτιώτισσα στην Ελλάδα επέστρεψε μετά από μερικά χρόνια μετά το τέλος του βραχύβιου γάμου της κι εργάστηκε ως καθηγήτρια απαγγελίας στο Ωδείο Αθηνών. Καθοριστική για την ποιητική της έκφραση στάθηκε η γνωριμία κι ο έρωτάς της με τον ποιητή Λορέντζο Μαβίλη. Μετά τον δραματικό θάνατο του τελευταίου στη μάχη του Δρίσκου το 1912, η Μυρτιώτισσα στράφηκε στην παλιά της αγάπη, στην Ποίηση, για να εκφράσει τον πόνο της. Το 1919 κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Τραγούδια". Σημαντική για τη ζωή της στάθηκε επίσης η βαθιά φιλία που τη συνέδεε με τον Κωστή Παλαμά, οποίος στάθηκε καθοδηγητής της. Μετά τον πρόωρο χαμό του γιου της (3 Μαΐου του 1958) εξέδωσε το βιβλίο "Ο Γιώργος Παππάς Στα Παιδικά Του χρόνια (1962). Ο θάνατος αυτός, όπως ήταν φυσικό, τη συγκλόνισε! Δέκα χρόνια μετά, πέθανε κι η ίδια, στην Αθήνα, το 1968...

Χωρισμός

Χρυσό μου αγόρι, θέριεψεν ο πόνος
μες στη δοκιμασμένη μου καρδιά.
Για συλλογίσου! Πέρασ' ένας χρόνος
που μ' άφησες να πας στην ξενητειά.

Η ορφανή αγκαλιά μου σε γυρεύει
- φωλιά δίχως τη ζέστη του πουλιού -
το στόμα μου για σε κρυφοσαλεύει
κι ακούω τον κούφιο ήχο του φιλιού.

Μέρα τη μέρα σώνονται τα χάδια
που γέμιζαν για σε τα δυο μου χέρια,
κι έτσι σφιχτοδεμένα τώρα κι άδεια
μοιάζουν σα να τα λάβωσαν μαχαίρια...