Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...
- ΑΡΧΙΚΗ
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Α - Μ
- Α - Β
- Αβρός Διάττων
- Αγγελάκη-Ρουκ Κατερίνα
- Αγγελάκης Λευτέρης
- Άγρας Τέλλος
- Αθάνας Γεώργιος
- Αιλιανού Έφη
- Αλεβίζος Άρις
- Αλεξάκης Ορέστης
- Αλεξάνδρου Άρης
- Αλεξίου Ιγνάτιος
- Αναγνωστάκης Μανώλης
- Αντωνάτος Νίκος
- Βαρβέρης Γιάννης
- Βασιλειάδης Σπυρίδων
- Βιζυηνός Γεώργιος
- Βλαβιανός Χάρης
- Βρεττάκος Νικηφόρος
- Verlaine Paul
- Γ - Δ
- Ε - Ζ
- Η - Θ
- Ι - Κ
- Λ - Μ
- Α - Β
- ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ Ν - Ω
- AUDIO - VIDEO
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011
Γεώργιος Αθάνας - Των Αμέριμνων Χρόνων
Γειτονιά μου παλιά
των αμέριμνων χρόνων,
σ' ονειρεύομαι μόνον
ανθισμένη φιλιά!
Θαλερέ μου κισσέ
που μας έκρυβες τόσο,
πως μπορώ ν' αποδώσω
τι χρωστούμε σ' εσέ;
Κοριτσάκια δειλά
στην ορμή σας την πρώτη,
α, με ποια γενναιότη
δίνατέ μου πολλά!
Τα πολλά - ένα φιλί
που 'κλεινε όλη την πλάση!
Ποιος τ' ακούει, θα γελάσει
στον καιρό μας πολύ.
Μα τον άλλον καιρό
η πορτούλα π' ανοίγει,
το φιλάκι που σμίγει
ήταν δώρο ιερό!
Κελαηδούσε πουλί,
γιασεμί μοσκοβόλα,
τ' άστρα σπίθιζαν όλα
να φιλούν το φιλί!
Επουράνια φωλιά
στης γης είχαμε πλέξει.
Δε χρειαζόταν λέξη:
Τα φιλιά! Τα φιλιά!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Μύριες εικόνες κι αρώματα ξεπροβάλλουν μέσα απ'τους στίχους...!!!!!!!!!!!!!
Ακριβώς τα ίδια παρατηρώ κι εγώ αγαπητή μου φίλη... Καλό σου μεσημέρι...
Όμορφο ποίημα....Με ταξιδεύει πίσω στην δική μου γειτονιά των αμέριμνών μου χρόνων !!!!!!!!
Καλό βράδυ
Χάρηκα με τη διατύπωσή σου! Πραγματικά, τα ποιήματα, μάς προσφέρουν πολλά, ένα εκ των οποίων είναι ότι μας ταξιδεύουν...
Καλό σου βράδυ αγαπητή μου φίλη...
Δημοσίευση σχολίου