Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Διάττων Αβρός - Η Πεταλούδα Πάντα Θα Πετάξει ! (ΙΙ)

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

Η Πεταλούδα Πάντα Θα Πετάξει !

Μέρος ΙΙ. Μίσθια Δουλειά

Μίσθια δουλειά, σωροί χαρτιών, έγνοιες μικρές και λύπες άθλιες τον περίμεναν κάθε μέρα. Σκυμμένος απ' το πρωί ως το βράδυ στα βιβλία του, περνούσε τους αριθμούς κι αντέγραφε τις περιλήψεις, μουτζουρώνοντας αθώα λευκά χαρτιά χωρίς αιτία. Κάποτε, μετά την καταχώρηση ενός εισερχομένου, τράβαγε μια γραμμή που έβγαινε απ' την τελευταία στήλη και προχωρούσε προς το περιθώριο, έτσι, σαν απόπειρα φυγής. Αυτή η ουρά δεν είχε θέση εκεί μέσα, όμως την τραβούσε με πείσμα, θέλοντας να εκφράσει τον εαυτό του.

Το βράδυ όταν έβγαινε απ' το γραφείο του, έπαιρνε τον παραλιακό δρόμο βιαστικός, γυρίζοντας δαιμονισμένα το μπαστούνι του με την ωραία νικέλινη λαβή. Έγραφε κύκλους μέσα στο άπειρο, και μέσα στους κύκλους, τα σημάδια του απείρου. Όταν περνούσε τα τελευταία σπίτια, άφηνε πάντα να του ξεφεύγει ψηλά, με ορμή το μπαστούνι του, έτσι, σαν απόπειρα λυτρωμού...


συνεχίζεται στο Μέρος III...

6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Μου άφησε την αγωνία για το "παρακάτω", μ αυτον τον κόμπο στο λαιμό..

Καλημέρα Διάττων..

P H I είπε...

Έγραφε κύκλους μέσα στο άπειρο και μέσα στους κύκλους τα σημάδια του απείρου. Εκεί συναντηθήκατε! Εκεί μας οδηγείς!

Σε συγχαίρω πάλι ειλικρινά!

ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ είπε...

Πιστός στο ραντεβού σου αγαπητέ...

Υπέροχη η απόπειρα φυγής... νομίζω ότι λίγο πολύ όλοι την ζούμε με αντίστοιχες προεκτάσεις...

Προσωπικά μου αρέσει η γραφή σου και θα ήθελα να ανατρέξω και στο πρωτότυπο κείμενο...

Όσο για τα σχόλια... τι χολοσκάς; Δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο...

Καλή μέρα να χεις

Anonymous είπε...

Παρτο χαμπάρι:άθελά σου κακοποιείς τα ποιήματα που υποτίθεται πως λατρεύεις.Δεν έχουν ανάγκη την αισθητική σου επέμβαση ούτε και για ν' αναδειχθεί ο βίος του ποιητή.Εκτός από περιττό είναι και επιζήμιο.

Diatton είπε...

Το έχω πάρει χαμπάρι, κατανοώ την αγωνία σου. Μόνο, πρόσεξε έτσι όπως έρπεις συνέχεια, μην πνιγείς στη λάσπη!

Μαρια Νικολαου είπε...

Και παρεμπιπτοντως να σου πω (αν δεν το εχω πει παλαιότερα) οτι ο Καρυωτακης ειναι απ τους πολυαγαπημενους μου ποιητες

 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design